Het is een klein wereldje als we opstaan maar wel droog. Na nog een kleine wandeling met de honden rijden we vandaag naar Lissabon. Het is toch zo'n voorrecht dat je bijna iedere dag op de mooiste plekken met je hond kan wandelen, dit is een genot voir mij en Chico. Onderweg stoppen we nog voor wat boodschappen en koffie. We krijgen nog aardig wat regen en als we bij Seixal op de camperplaats staan regend het ook. Marco en ik lopen eerst met de honden naar het strand en zien gelijk dat er bij het water meerdere campers staan en daar heb je een mooi uitzicht over het water. We eten eerst wat en gaan daarna verkassen met de campers. De rest van de middag blijft het droog en kunnen we zelfs nog buiten in de zon zitten. We staan hier omdat je vanaf hier met een veerpont zo naar Lissabon kan varen en je dan al redelijk snel in het oude centrum bent. We zullen het morgen allemaal wel gaan bekijken. Mocht het morgen nou slecht weer zijn dan heb ik voor mij en Monique al wat anders bedacht want 5 kilometer verderop is een groot overdekt winkelcentrum waar we met de bus naar toe kunnen.
Seixal PN 643381
N38.644708, W9.095491
Woensdag 22 oktober 2025
Nadat we de honden goed hebben uitgelaten vertrekken we op naar Lissabon. We kopen kaartje voor de veerpont bij een automaat en dat is altijd weer even puzzelen hoe die dingen werken. De eerste twee kaartjes lukt met de pinpas maar de andere twee gaat weer niet maar kunnen gelukkig contant worden afgerekend. Het kost maar 3,30 voor een overtocht van 20 minuten dus spotgoedkoop. We hebben de pech dat de veerpont net voor onze neus vertrekt en moeten dus een halfuurtje wachten. Het weer is vandaag nogal wisselvallig maar koud is het zeker niet. De thermometer geeft 25 graden aan. Tegen 11.30 uur zijn we in Lissabon en kopen we kaartjes voor de Hop on Hop off bus en kunnen we zo heel Lissabon doorkruisen en uitstappen waar we willen. Je krijgt ook nog oordopjes waarmee je netjes uitleg krijgt over wat je allemaal ziet en dat zelfs in het Nederlands. Bij een groot klooster stappen we uit en gaan dan eerst koffie drinken. Bij het klooster staat een rij van zeker meer dan een uur dus daar gaan we maar niet op wachten. We stappen dus maar weer op de bus en gaan weer verder met onze tour. Bij een Kerk stappen we weer uit om deze te bekijken en dan maar weer wachten tot de bus weer komt. Als we weer een flink eind hebben gereden stappen we over op een andere bus en deze gaat door allerlei smalle en steile straatjes waar vaak hele opstoppingen staan vanwege de vele tuktuks die hier rijden en dan wordt er flink op de toeter gedrukt, het is een hele belevenis. Op een gegeven moment stappen we uit en gaan we door de straatjes lopen wat ook weer gezellig is. We zien veel van die echte gele trams rijden waar Lissabon om bekent staat, een super leuk gezicht. En zo komen we uiteindelijk weer bij de veerpont terecht en denken we slim te zijn on gelijk 4 ritten in één keer te kopen maar dat blijkt niet goed te zijn en moetennwe deze kaart bij de kaart verkoop zien om te ruilen in 4 afzonderlijke kaartjes. Gelukkig gaat dit lukken maar ik daardoor wel weer net de pont vertrokken en zitten we dus weer een halfuur te wachten. Weer terug bij de campers heeft Mila een gat gebeten in het gaas van haar bench en ligt heerlijk op bed te slapen. Buiten haar bench was er niets stuk in de camper dus viel het gelukkig mee. De honden worden weer uitgelaten en wij liggen best vroeg op bed. Het was weer een vermoeiende dag.
Seixal PN 643381
N38.644708 W
Donderdag 23 oktober 2025
In Nederland kunnen ze een feestje vieren want Lia wordt vandaag 69 jaar.
We vertrekken weer en hebben een plek in de natuur opgezocht zodat we de drukte weer even ons kunnen achterlaten. Onderweg nog even langs een sanistation en dan het laatste stuk over een smalle weg de berg op en dan komen we bij een kerkje uit met prachtige plekken om te staan. Omdat de temperatuur weer flink is opgelopen eten we in de schaduw en dat kan hier prima in een soort bouwval. Na het eten gaan Marco en ik een wandeling maken met de honden en dat is flink dalen en weer klimmen. Na een goed uur zijn we weer terug bij de campers. De laatste uurtjes van de dag genieten we van de zon en wordt Mila geknipt en geborsteld. Ik maak lasagne voor het avondeten en dat smaakt ons prima.
Grândola PN 112877
N38.165848, W8.586112
Vrijdag 24 oktober 2025
Vandaag is het een stuk grijzer maar beslist niet minder warm. De honden worden nog even goed uitgelaten en dan gaan we weer de hele afstand van 34 km rijden naar een mijnstadje. Als we daar zijn hebben we de mazzel dat net de bakkerswagen aankomt en we brood kunnen.kopen. Dit brood blijkt wel heel erg compact en kan je er iemand een flinke klap mee uitdelen. We drinken eerst koffie en gaan dan een wandeling maken van 4,5 km door het mijngebied. We nemen nog een paar mooie stenen mee en als we weer terug zijn besluiten we om hier niet te blijven staan omdat het voor de honden niet echt een fijne plaats is. We rijden dan nog een 50 km naar de kust waar we bij Sines een prima plek vinden om te staan en waar de honden weer gewoon los bij de campers kunnen lopen. Er wordt eerst gegeten van ons "heerlijke" brood en daarna met de honden naar het strand. Onderweg hierheen hebben we nog regenngehad maar we konden weer lekker buiten eten en wandelen. In de middag doen we nog een spelletje rummicub.
Als we in de ochtend gaan wandelen hebben we zicht op de campers
Sines PN 53648
N37.926072, W8.80566
Zaterdag 25 oktober 2025
In de ochtend laten we de honden nog even uit op het strand en door de miezelregen worden we toch nog aardig nat al is de temperatuur weer prima en kunnen we gewoon in onze korte broek. We gaan weer een stukje het binnenland in want aan de kust hiet in Portugal is het tegenwoordig niet meer zo makkelijk om een plekje te vinden. Ik kijk even op de blog van mijn zus en zie een plekje bij een stuwmeer en dat wordt na overleg dan ook de bestemming . Eerst nog even boodschappen halen bij de Lidl waarvoor we een stukje moeten terug rijden. Onderweg hebben we de ruitenwissers nog vaak nodig maar als we op de plek bij het stuwmeer zijn schijnt het zonnetje weer en brand hij aardig. Er wordt eerst weer gegeten en daarna bij het stuwmeer wandelen. Als we daar zijn zien we een beest lopen met een lange staart met daaraan een pluim. Even later komen er nog twee kleinere achteraan. We hebben geen idee wat het zou kunnen zijn maar als we het later op het internet opzoeken blijkt het een Egyptische mangoest te zijn, echt heel apart. Het is zulk lekker weer dat we zelfs om 19.00 uur nog buitenneten, in Nederland is het dan al
20.00 uur
Ourique PN 13808
N37.7276, W8.29644
Zondag 26 oktober 2025
We laten de honden nog even uit bij het meer en hopen nog een glimp op te vangen van de mangoesten maar die laten zich niet zien. We rijden naar het plekje Alferce waar we een wandeling kunnen maken over houten trappen en een hangbrug. Wij zijn hier vorig jaar al geweest met Frank en Debbie. Toen was de nieuwe camperplaats nog dicht maar nu is hij open ennhebben we een mooie plek. Het was maar 75 km rijden en we zijn dan ook nog voor de koffie daar. Deze kunnen we heerlijk in de zon drinken en daarna gaan we gelijk aan de wandeling beginnen, Gerrit blijft bij de campers. Het zijn weer aardig wat trappen af en op. Mila is ook zo dapper dat ze zelf over de hangbrug loopt. We lopen via een wandelpad terug en moeten het laatste stuk langs de doorgaande weg dus dat is iets minder. In deze streek staan heel veel aarbeienbomen maar de meeste zijn nog niet rijp jammer genoeg. Weer terug bij de campers horen we van Ger dat hij een prachtig hert heeft gezien net achter de camper. We gaan dan eerst eten en moeten dit onder de luifel doen want het is gaan regenen. Mila wordt nog even gewassen en wij gaan ook allemaal onder de douche in het dorp waar de mannen loeiheet water hebben en bij de vrouwen net handwarm maar toch wel weer lekker. In het donker blijkt het hert ineens op de camperplaats te staan vlakbij de camper.
Alferce PN 644528
N37.33474, W8.488
N37.33474, W8.488
Maandag 27 oktober 2025
We staan op met volop zon maar als we met de honden gaan wandelen zien we dat in de dalen nog volop mist hangt. Het hert is ook weer van de partij en we denken dat hij hier dus constant rond loopt. Nadat de watertank weer gevuld is en de wc geleegd gaan we 65 km rijden naar de kust om op onze favoriete camperplaats te gaan staan. Als we daaraan komen is het er nog erg stil en nog plaats genoeg en toch doen we er nu langer over om te beslissen waar we gaan staan als anders omdat bij iedere camper wel een hond aanwezig is en dit voor Mila niet het meest ideale is. Als we uiteindelijk staan blijken alle campers rond om ons heen te vertrekken en hebben we dus geen last meer van honden. We zijn weer vroeg vandaag en drinken dus hier koffie en daarna wordt er een wandeling over het strand gemaakt en terug door de duinen. Deze kust verveeld dus echt nooit.
Olhos de Água PN 438899
N37.07998, W8.142719
al een aardig eindje uit de buurt haha en die trammmetjes lijken erg veel die vroeger in rotterdam reden ,
BeantwoordenVerwijderenFijn dat Mila niet al teveel heeft gesloopt en wat hebben jullie het weer lekker 👍👍👍
BeantwoordenVerwijderenIneke
BeantwoordenVerwijderenWat is het weer een schitterend verhaal.
De foto's worden elke week mooier.
Heel knap. Genieten maar.
Vanuit Japan je blog gelezen. En wat ook weer genieten van jullie prachtige reis daar en je verslag. Veel groeten voor de anderen!!
BeantwoordenVerwijderen