zondag 28 januari 2018

Winter 2018 week 15



Maandag 22 januari 2018
Ik ga vandaag nadat we hebben ontbeten met mijn was naar de wasserette en neem mijn laptop mee zodat ik daar mijn tijd nuttig kan besteden. Ik draai twee machines en ook twee droger maar dan is alles weer schoon en ruikt het weer heerlijk. Om 11.00 uur ben ik weer terug en hang ik nog een paar dingen aan de lijn en die zijn binnen een mum van tijd droog want het is vandaag echt super warm en later horen we dat het 26 graden was. We gaan nog even naar het dorp om een tappas te eten en het is heerlijk om op het terras te zitten in de zon en mensen te kijken. Het is hier echt een heerlijk stadje niet te groot en met weinig toeristen dus nog echt Spaans. Weer terug bij de campers ga ik met Ko een Paella maken en die smaakt erg lekker. In de middag gaat Ger even naar de dierenarts om te kijken of hij naar Vira wil kijken en misschien ook wil laten inslapen want het gaat echt niet goed met haar. Ze wil niet meer eten en ook de laatste dagen drinkt ze haast niet meer en het ergste is dat ze niet meer de camper in wil maar alleen maar buiten wil blijven liggen en zich dan weg stopt in de bosjes. Nu moet ze natuurlijk wel binnenkomen als we gaan slapen en dan is ze heel onrustig en loopt maar heen en weer door de camper. We zien aan haar dat ze echt niet lekker meer in haar vel zit en dat is natuurlijk niet nodig. De loopt best nog wel met ons mee als we gaan wandelen maar voor de rest gaat het echt niet goed met haar.  Ik loop in de middag nog even met Riet naar de supermarkt om voor mezelf ingrediĆ«nten voor paella te halen. Om 17.00 uur gaan we met Vira naar de dierenarts en als we bij hem komen en haar wegen zien we dat ze in 1,5 maand tijd al 4 kg is afgevallen dus dat is ook al geen goed teken. De dierenarts spreekt gelukkig een beetje Engels en we leggen uit wat er met haar aan de hand is en welke medicijnen we haar geven en hij is het er mee eens dat het beter is om haar te laten inslapen en dus gebeurd dat dan ook en vallen er weer tranen. Het is wel een reis met afscheid nemen. Ik ga later nog met Ko en Riet een stuk lopen en we nemen in het dorp nog een beker warme chocomel en lopen nog een flink stuk langs het strand. Ger verwerkt het verlies van Vira alleen in de camper.
 
Mooie bloemen hier op de camping
Gelukkig heeft ze een heerlijk leven gehad

Dinsdag 23 januari 2018

Eigenlijk zouden we vandaag weer vertrekken maar nu blijven we nog een dag staan zodat ik hier nog alle hondenkleden kan wassen want hier hebben we heerlijk warm water en dan is dat ook weer allemaal schoon. Riet heeft om 11.00 uur een afspraak bij de kapper en ik ga met haar mee om te kijken of ik ook gelijk mijn haar kan laten knippen en dat kan. De kapper is niet echt een Spaanse prijs want ik moet 21,= betalen en dat vindt ik best veel. Als we terug lopen zien we de mannen aankomen en gaan we met hun mee om nog een stuk te lopen maar eerst gaan we nog wat drinken op het terras en daarna maken we een flinke wandeling. Als we van de wandeling terugkomen gaan we  nog een keertje wat eten en dat smaakt weer erg lekker. We zijn om 16.00 uur weer terug bij de campers en  na even gezeten te hebben gaan Ko en ik nog even de berg op om bovenop van het uitzicht foto’s te maken. We zijn al met al een uurtje weg en ik reken gelijk de camping af en het is hier 15,= per dag maar daarvoor heb je wel alles en zijn de douches heerlijk. Het is 18.00 uur als we terug zijn en gaan we ieder weer de camper in. 
Castell de Ferro

Mooi uitzicht van boven




En dan weer veilig beneden komen



Woensdag 24 januari 2018
Na nog genoten te hebben van een heerlijke douche en nog even koffie met elkaar gedronken te hebben gaan wij om 10.30 uur rijden en nemen we afscheid van Ko en Riet. Misschien dat we elkaar nog zien over een paar weken maar dat zullen we wel merken. Wij rijden langs de zee en het is een mooie route maar hier is wel ieder stukje land wat maar een beetje vlak is vol gezet met plastic kassen en dat is nou niet echt een fraai gezicht. We snappen wel dat de mensen hier in hub onderhoud moeten voorzien maar mooi is anders. We hebben een plekje uitgezocht bij Guardias Viejas maar het eerst plekje is bij een oud fort en dat ziet er niet echt geweldig uit. Van boven zien we campers staan aan het strand en gaan we daar kijken en dat blijkt een schitterende plek te zijn (N36.698925 W2.842083) en daar kunnen we nog een prima plekje vinden zo aan het strand. De stoelen gaan gelijk naar buiten en ik denk nog wat te zien drijven en als ik ga kijken blijkt het een duiker te zijn. Als ik brood aan het klaarmaken ben komt er nog een flinke kudde schapen voorbij en dat is altijd een leuk gezicht. Om 13.40 uur stap ik op de fiets om bij Almerimar te gaan kijken. In het begin is het een klein stukje over de weg en heb je een mooi uitzicht op de bergen en als ik die aan het bewonderen ben kom ik met mijn stuur in de berm en ga op mijn platte bek en krijg het stuur in mijn ribben en dat doet flink pijn. Ook op mijn kuit zit een flinke blauwe plek. Ik fiets toch wel door en al snel kom ik op een mooi fietspad wat helemaal tot in Almerimar loopt. Daar aangekomen wil ik een foto maken maar kom tot de ontdekking dat ik mijn toestel ben vergeten. Ik rijd nog even wat langs de haven en ga dan weer terug. Weer bij de camper  moet ik Ger vertellen dat ik gevallen ben want dat is goed te zien aan het moeilijke lopen. Ik ga even met mijn benen in de koude zee staan en dat helpt wel. Mijn ribben zal nog wel even wat langer duren. We kunnen nog lekker an het mooie weer genieten en maken nog een praatje met een Nederlands stel wat onderweg is met een Renault Kangoe. Ik zou dat toch echt te klein vinden als je altijd buiten zou moeten zitten. Om 18.00 uur gaan we naar binnen.
 
We rijden door alleen maar plastic kassen

Een twee master op de zee

Dat was de plek waar we ook konden staan maar vonden toch een betere

Een oud fort

Deze plaats beviel ons toch beter

In de middag krijgen we nog bezoek van een kudde schapen

Donderdag 25 januari 2018
Als we opstaan is de lucht helemaal bewolkt en dubben we nog even over wat we gaan doen maar we besluiten om toch toch maar een stukje te gaan rijden. We gaan naar Roquetas de Mar (N36.77634 W.2.60060) wat een grootte parkeerplaats is aan de zee. Voordat we daar zijn zien we dat er markt is en gaan we daar eerst even kijken. Het is echt een enorme markt met van alles en nog wat. We kopen niet veel alleen ik koop een nieuw tasje want mijn oude gaat stuk en dat voor de prijs van 3,=. Als we daarna naar de camperplaats rijden zoeken we een plekje uit vlakbij de flats zodat we uit de wind staan want het waait flink vandaag. Gelukkig is de zon wel weer volop aan het schijnen en kunnen we nog lekker buiten zitten. Als we om 16.00 uur in de schaduw van de flats komen gaan wee een stuk lopen en bekijken we nog even een winkelcentrum hier in de buurt maar dat is toch echt niets voor ons. Na 1.1/2 uur zijn we weer terug bij de camper en  gaan we naar binnen. We blijven hier morgen niet staan want de stad is niet geweldig en de plek om te staan ook niet echt.
 
In deze buurt is het echt alleen maar plastic wat je ziet op de vlakke plekken.

Heerlijke kruiden op de markt

Bergen met sinaasappels

En een vreemd soort kalabas

Onze camperplek

Vrijdag 26 januari 2018
Als we opstaan schijnt de zon weer volop en is de wind verdwenen. We willen in Almeria gaan kijken maar die plek is niet veel en dus rijden we door naar een klein plaatsje in de Sierra de Gabo de Gata wat La Isleta heet (N36.8168 W2.05073) het is een hele mooie plek met een geweldig uitzicht. Het is alleen een beetje moeilijk om een recht plekje te vinden maar met de blokken gaat het wel lukken. We drinken nog even een bakkie in het zonnetje maar dan komt de bewolking toch over de heuvels zetten en wordt het grijs. We lopen even het dorpje door en dat ziet er heel pittoresk uit. Als we weer terug zijn bij de camper ga ik nog even een wandeling door de heuvels maken en zie daar heel veel mooie bloemen. Ik ben om 13.30 uur weer terug maar dan moeten we wel binnen gaan zitten want buiten is het niet lekker meer. We pakken dus maar een boek en ik werk alvast aan mijn blog.  Later op de dag komt toch de zon weer tevoorschijn en dat maakt het weer aangenaam.
 
De haven van Almeria

Onderweg

Mooi maar wel erg kaal hier

Bij onze camperplek een prachtig uitzicht

Bijschrift toevoegen

Her plaats La Isleta



Hier zijn alle dorpjes weer spier wit

En weer een heerlijke plek gevonden om te staan


Een soort oase in de bergen


Zaterdag 27 januari 2018
We zouden hier graag willen blijven staan maar ze geven slecht weer op voor de komende dagen en aangezien we hier een steile helling op moeten bestaande uit grint en aarde durven we dat niet te gokken dat we niet meer ophoog kunnen rijden en vertrekken we maar. We rijden vandaag door een heel mooi gebied en lossen de wc nog even bij een tankstation en rijden dan door naar Mojacar wat we vorig jaar al hebben bekeken maar nu zien we dat daar ook een goede plaats moet zijn aan het strand en dus willen we daar gaan staan om  daar het slechte weer af te wachten (N37.1428 W1.82661). Het is hier een stuk drukker met toeristen en dat is ook wel weer even gezellig. We vinden een prima plek pal aan het strand en toch ook vlakbij het dorp. We zetten de camper dwars zodat we nog heerlijk uit de wind in de zon kunnen zitten en dan is het gelijk weer goed genoeg om de korte broek aan te trekken. We lopen nog even het dorp in en halen wat boodschappen bij de Mercadona en de rest van de middag genieten we van het heerlijke weer.
 
We beginnen de dat met een mooie zonsopgang

Onderweg

Moeten zelfs aan de kust nog flink klimmen en dalen




Vandaag nog heerlijk weer om buiten te zitten

Mojacar het witte dorpje op de berg

Zondag 28 januari 2018
Het heeft vannacht wel wat geregend maar niet veel maar de wind is aardig aan het aantrekken en dus zetten we de camper met de neus in de wind en hebben we ook gelijk uitzicht op de zee die flink tekeer gaat. Er zijn al wat surfers aan de gang maar die houden het toch ook weer snel voor gezien want de zee wordt steeds onstuimiger. Boven de bergen is de lucht pik zwart maar wij hebben nog af en toe de zon al komt er van buiten zitten niets vandaag.    


Donkere luchten boven de bergen

Boven de zee nog een klein zonnetje





2 opmerkingen:

  1. En zo zachtjes aan kruipen jullie weer naar het noorden. Erg jammer van Vira ook al had ze een mooie leeftijd, blijft toch altijd een groot gemis.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat blijft het toch zwaar om afscheid te nemen. Ik kon opnieuw de tranen laten stromen gelukkig, dat lucht meteen lekker op.

    En dan die ribben...je schrijft er maar kort over, maar is het nog pijnlijk?

    Hoop van harte voor je dat het meevalt, weet helaas uit ervaring dat je daar 10-12 weken napret van kan hebben...

    BeantwoordenVerwijderen