Spanje zaterdag 30 november t/m vrijdag 6 december 2024

Zaterdag 39 november 2024

Begint de ochtend nog met een frisse wind al snel is het gewoon zomerse temperaturen.  Naast ons staat een Noors meisje en daar naast eentje uit Slowakije die ook een hond heeft. Jammer genoeg kan Chico niet zo best mee deze hond overweg en snauwd hem.steeds af. Frank en Debbie  komen pas na 14.00 uur aan en dan staat de parkeerplaats al best vol wat natuurlijk best logisch is op een zaterdag. Ze kunnen nog wel ergens staan en later kunnen ze zelfs nog naast ons komen staan. Gijs doet erg lelijk naar een dame die iets in de vuilnisbak wil gooien dit tot enorme ergenis van Frank wat natuurlijk te begrijpen Is. We hebben ook totaal geen idee waarom hij af en toe zo lelijk doet. Debbie en ik gaan met de honden lopen en als hij dan los is gaat het eigenlijk bijna altijd goed.  De rest van de middag zitten we heerlijk buiten met zomerse temperaturen en komen de twee meiden ook bij ons zitten en wordt het nog gezellig. Voor het avondeten flans ik wat in elkaar en het smaakt ook nog. Om 20.00 uur nemen we weer ieder onze eigen camper.  

Zo verlaten is in de winter hier het strand

Punta Umbria Lagune de El Portil 

N36.796197 W7.275318 

Zondag 1 december 2024

En dan is het alweer december wat gaat het toch allemaal snel. Onze Noorse buurvrouw gaat een zon schilderen op haar busje, erg leuk. Later gaan we nog een stuk lopen met de honden en klauteren door de duinen aan de andere kant van de weg. Er moet hier ook een Lagune zijn maar daar kunnen we niet bijkomen omdat er een hek omheen staan. Weer terug eten we eerst wat en later kunnen we toch nog buiten van een flauw zonnetje genieten. 

Wandelen door de duinen/bos

Om aan het einde weer op het strand uit te komen

En zo is er alweer een dag voorbij 

Punta Umbria Lagune de El Portil 

N36.796197 W7.275318 

Maandag 2 december 2024

Frank en Debbie gaan vandaag naar Huelva om haar fiets te laten maken want de remmen werken niet meer. Ze rijden ook nog even naar een Leroy Merlin voor pelletskorrels, deze gebruiken ze in de kattenbak wat echt heel goed werkt. Er staat vandaag weer een koude wind dus blijven we lekker binnen met een goed boek. Het is trouwens wel een leegloop dag want er vetrekken heel wat campers zo ook onze Noorse buurvrouw.  Er is hier ook een Nederlandse die op haar fiets vanuit Nederland is komen fietsen, echt heel veel bewondering voor. In de middag komt onze Noorse buurvrouw weer terug en tegen 16.00 uur zijn Frank en Debbie ook weer terug. We lopen in de middag nog even naar een punt waar we de lagune wel kunnen zien maar zijn niet echt onder de indruk. 'S Avonds wordt er preitaart gegeten en die valt gelukkig in de smaak. 

Punta Umbria Lagune de El Portil N36.796197 W7.275318 

Dinsdag 3 december 2024

In de morgen lopen Debbie en ik even naar El Portil voor wat boodschappen. We nemen ook nog even een koffie in de zon en dan hoort Debbie dat haar fiets klaar is en dus snel terug en gaan ze eerst de fiets halen. Als ze weer terug zijn wordt er eerst geluncht.  Daarna Maken we een flinke wandeling naar een plek waar Frank en Debbie toen ze naar Huelva reden flamingo's hebben gezien. Met de auto leek het niet ver maar lopend doen we er een flinke poos over en eenmaal op het punt aangekomen staan we aan de verkeerde kan van de weg en kunnen we ze alleen maar van een flinke afstand zien en werden het allen maar stipjes op de foto dus maar geen foto. Terug door de duinen en weer bij de campers zijn we twee uur weggeweest.  Het is prachtig weer vandaag en we genieten dan ook.  Tegen de avond komt een Nederlandse buurman nog even kletsen en als de zon weg is gaan we naar binnen

Punta Umbria Lagune de El Portil N36.796197 W7.275318 

Woensdag 5 december 2024

Vandaag gaan we dan toch echt dit plekje verlaten. We hebben hier een week gestaan en het wordt tijd voor verandering.  We nemen afscheid van onze Slovaakse vriendin en die vindt het wel heel jammer dat wij vertrekken.  We hadden een paar keer per dag een gezellig praatje en dat gaat ze zeker missen. We rijden eerst naar de Mercadona in Punta Umbria en daar blijkt ook een grote Chinees te zitten en die wordt dan natuurlijk ook bezocht. Daarna rijden we naar een LPG station vlak voor de Portugese grens in Ayamonte. Als dat ook allemaal geregeld is rijden we de grens over en hebben we een plek uitgezocht bij Alcoutim waar alles aanwezig is zelfs stroom en warme douches en dat voor het enorme bedrag van 0 euro. Het is er druk maar we hebben nog wel twee plekjes naast elkaar.  Later gaan we de honden uitlaten maar erg veel uitlaatgebied is hier niet en dus wordt het een rondje dorp wat trouwens een heel gezellig dorpje is. Weer terug kunnen we nog even van de zon genieten voordat hij achter de heuvels verdwijnt. 

Over de grens naar Portugal 

Uitzicht vanuit Alcoutim op Spanje 

Deze kat ligt in de haven en is gemaakt van allerlei afval

Alcoutim N37.468454 W7.471454

Donderdag 5 december 2024

We gaan vandaag weer rijden maar niet voordat ik en Gerrit hier een heerlijk douche hebben genomen. Deze is bij de toiletten en als ik hem wil uitdweilen mag dat niet van de man die hier zit want dat is zijn taak zegt hij. We gaan dan watertanken bij de begraafplaats want daar heb je gelijk een slang en dat is wel zo makkelijk. Frank en Debbie zijn eerder klaar en vertrekken alvast. Het is nog erg mistig en dat is best jammer want de omgeving is hier erg mooi. Als we in Mertola aankomen, moesten omrijden omdat ze aan de hoofdweg aan het werk waren, zien we Frank en Debbie de rotonde oversteken en er blijkt dus een flinke markt te zijn en ze zochten zeker een parkeerplaats.  Wij gaan ook stoppen maar kunnen zo een plekje oprijden met de camper. We lopen over de markt maar zien Frank en Debbie nergens. Ik koop nog een stel warme pantoffels en Ger een lamp voor op zijn hoofd die we kunnen opladen. Als we een kraampje zien met iets van verschillende soorten baksels koop ik er twee en er blijkt zoete aardappel in te zitten maar het smaakt best goed,  en best heel zoet. We gaan weer verder rijden en dan rijden we dus langs Frank en Debbie die nog groente aan het kopen zijn. De weg naar Pomarāo is slecht en smal maar heeft ook zijn charme. In het plaatsje aangekomen is er nog genoeg plek om te staan en wij zetten de camper een beetje van de rest af zodat Gijs de meeste rust heeft. Ik ga dan met Chico lopen en kom in gesprek met een Nederlander die ook zijn hondjes aan het uitlaten is en we lopen een stuk met elkaar op. Als we weer bijna terug zijn zien we Debbie aankomen met Gijs en dus loop ik weer met haar mee en maken we een flinke wandeling. Het is trouwens heerlijk weer geworden en als we terug zijn gaan we genieten van de zon. We willen vanavond uiteten en bespreken bij het enige restaurant wat open is. We zitten natuurlijk met de tijd en spreken daarom maar af om 18.00 uur Nederlandse tijd af. Debbie maakt nog twee Mojito's en wat toast erbij en dat smaakt weer heerlijk. De honden worden later nog even uitgelaten en dan op naar het restaurant.  We bestellen allemaal wat anders zodat we alles kunnen proeven. Nou en het is echt een hele goede kok wat het smaakt heerlijk en de portie's zijn enorm, we nemen zelfs wat over is mee terug maar de camper. De serveerster is een Griekse en praat heel goed Engels dus dat is makkelijk communiceren.  Als onze buiken propvol zitten en we nog een stukje citroencake hebben gehad van het huis gaan we weer terug. We kunnen hier geen tv kijken want het internet is heel slecht hier. 

Mistig, smal en slecht weggetje

Alscwe op plaats van bestemming zijn eerst met de honden lopen

De lucht wordt steeds blauwer

Zodat we nog even heerlijk kunnen genieten

Met hapje en drankje

Frank is zijn bril aan het maken met nagellak

En tegen de avond gaat we heerlijk uiteten allen is de afstand voor een selfie een beetje beperkt

Maar de serveerster neemt een betere foto

Het eten was heerlijk en het uitzicht prachtig

Pomarāo N37.556099 W7.52563 

Vrijdag 6 december 2024

We beginnen de dag weer met bewolking maar gelukkig knapt het al snel weer op. Ik ga met Frank en Debbie weer een wandeling maken en nu gaan we bij de oude spoortunnel kijken. We hebben natuurlijk geen zaklamp bij ons maar gelukkig zit er iets van licht op je telefoon al is het niet veel. De tweede tunnel is veel langer en dat durven we toch niet aan. We lopen weer terug en zijn na bijna anderhalf uur weer bij de campers. We genieten weer van de zon en het uitzicht en Bruno vindt de restanten die hier nog staan van de mijnbouw ook reuze interessant. 

oude spoortunnel die we gaan ontdekken

Hier heeft ooit de trein gereden die de spullen van de mijn naar het water vervoerden

De paden zijn niet altijd even makkelijk

Pomarāo N37.556099 W7.52563