week 12 Spanje 2020

Maandag 13 januari 2020

Nadat ik met Chico naar het strand ben geweest ga ik proberen om moorkoppen te maken. Het soezendeeg is eigenlijk best makkelijk en dat heb ik dan ook snel voor elkaar. Het bakken gaat iets minder omdat ik de bakplaat niet kan draaien want zakken de soezen in als ik de oven open zou maken en de oven achterin warmer is. Dus de achterste soezen zijn prima maar de voorste zijn nog niet goed gerezen. Ik maak de oven dus toch maar open en probeer de voorste maar weer verder te bakken en bij sommige gaat dat goed. Ik klop de slagroom en heb bij een Chinees en spuitzak gekocht maar deze vliegt gelijk uit elkaar als ik de slagroom in de soes probeer te spuiten. Met veel geklieder zet Ger hem anders in elkaar en dan lukt het wel. Ik smelt nog wat bittere chocolade om bovenop de soes te doen en dan ziet het er toch heel goed uit. Als we ze opeten is het wel wat geklieder maar de smaak is goed. Het is weer heerlijk weer vandaag en daar genieten we dan ook volop van. We hebben besloten om vanavond naar een Chinees te gaan. Als Manja voor die tijd Giel nog even uitlaat blijkt deze niet in orde te zijn en loopt te zwalken op zijn poten. Hij had gewoon nog op het strand gespeeld en ineens was hij zo. We hopen maar dat hij alleen maar een spiertje heeft verrekt en kijken het nog even aan. Morgen moeten ze toch naar de dierenarts dus mocht het niet goed gaan dan kunnen we morgen gelijk terecht. We gaan naar de Chinees en het eten smaakt echt heerlijk. Om 20.30 uur zijn we weer terug en is Giel al weer aardig de oude, wat een opluchting. 

Heerlijk eten bij de Chinees

Dinsdag 14 januari 2020 

We vertrekken om even voor 09.00 uur want de dierenarts zou om 09.00 uur open gaan maar dat blijkt 09.30 uur. Als Manja en ik dan naar binnen gaan blijkt de arts die we nodig hebben pas weer om 10.00 uur te komen en dus maar weer een half uur wachten. Als hij er dan is blijken de regels ook nog eens veranderd te zijn en moeten er weer papieren bij de haven worden gestempeld. Hij heeft het over Malaga dus dat zou weer een flink stuk terug zijn. Als ik zeg dat ze van Algeciras vertrekken zit daar gelukkig ook zo'n kantoor. De arts vult van alles in en het duurt totaal een uur eer dat we weer buiten staan. Gelukkig is het vandaag flink bewolkt en is het allemaal niet zo zo heel erg. We hebben bij Algeciras een cp uitgezocht maar eerst naar een sanistation. Daar hebben ze ook water maar dat is wel zo'n pisstraaltje dat dat hem niet gaat worden. De wc kunnen we er wel lozen en dat is het voornaamste. De cp blijkt dezelfde te zijn als waar wij als eens hebben gestaan toen heb en Aad naar Marokko gingen, erg druk en ongezellig. We gaan eerst even naar de winkels en drinken gezellig een bakkie met wat lekkers erbij. We zien vlakbij de kaartverkoop voor de overtocht een betere plek en dus rijden we daar naar toe. De zon schijnt weer volop en kunnen de stoelen naar buiten en genieten we nog even van de zon. We zien een Franse auto met een Marokkaanse man en vrouw die hun imperiaal die helemaal is volgeladen in pakken met een flinke rol vuilniszakken die ze er omheen wikkelen en daarna gaat er huishoudfolie omheen. Wij hebben zo onze twijfels dat dat gaat werken maar hun zullen er wel ervaring mee hebben. Voor ons is het in ieder geval erg leuk om te aanschouwen. Ik had Manja en Peter nog twee moorkoppen gegeven en later blijkt dat Giel deze ook erg lekker vond. We zitten toch nog tot 19.00 uur buiten maar dan is het toch echt te fris aan het worden. 

Algeciras (N 36.18296 W 5.43815)

Heerlijke koekjes maar dan alleen voor honden

 

Woensdag 15 januari 2020

Het was al vroeg druk op de parkeerplaats met vertrekkende campers. Er stonden er gisterenavond zeker 100. Als Manja en ik de honden hebben uitgelaten, wat hier niet echt fijn is, krijg ik een Whatsapp van haar met een andere camperplaats hier vlakbij en dus gaan wij eerst even lopend kijken. We nemen de honden weer mee. De plek is aan de rivier en veel beter dan waar we nu staan. Ik had verderop ook nog een plaats gezien en dus lopen we nog door. Deze plaats is direct aan het strand maar weinig te doen in de omgeving en dus besluiten we om voor de eerste te gaan. Als we terug lopen is de plaats helemaal vol met auto's en dat komt omdat er in de kerk een begrafenis is. Als we terug zijn bij de auto's gaan we nog eerst even bij de Lidl water en brood halen een lopen Manja en ik nog even de Chinees. Manja heeft daar gisteren een mooie ring gekocht en ik wil ook nog even gaan kijken. Ze hebben er zoveel dat het een mogelijke keuze wordt maar uiteindelijk heb ik een keuze gemaakt en krijg ik deze van haar en Peter, Is dat niet lief. We gaan dan naar de parkeerplaats en daar is weer ruimte om te staan. Als we zijn geïnstalleerd lopen we even naar een zaakje vlakbij om daar een koffie te drinken en nemen we er een broodje bij. Daarna lopen we toch nog even door naar de plek aan het strand en daar is het voor de honden toch veel beter. De campers worden dus weer gestart en we rijden daar heen.  Als we daar weer staan gaan snel de stoelen naar buiten en de korte broek aan en genieten we nog van een heerlijke middag. We bellen nog met de dierenarts maar dat blijkt nog niet zo makkelijk te zijn. Pas na een paar keer heen en weer bellen hebben we dan toch eindelijk in de avond het bericht dan Manja en Peter zaterdag ochtend om 10.00 uur aan de haven moeten zijn om daar het stempel te gaan halen voor de hond. He he eindelijk geregeld.

Palmones (N 36.1758 W 5..42786)

Als we een andere plek zoeken om te gaan staan lopen we langs de rivier vol met bootjes

Maar we hebben een prima plek gevonden en staan daar heerlijk

Met uitzicht op Gibraltar

De honden vinden dit ook een veel betere plek

Bij dit fietspad moet je wel de trap op met je fiets

Donderdag 16 januari 2020

Peter heeft bijna niet geslapen vanwege de fabriek die hier vlakbij staat en die best wat herrie maakt. Hij wil hier dan ook niet blijven staan en terug naar de grootte parkeerplaats. Manja en ik gaan met de honden lopen en Peter en Ger rijden er met de camper naar toe. Als wij daar aankomen staan ze er al met de campers. Het is nog even bewolkt maar later komt de zon weer heerlijk door en kan de korte broek weer aan.  Later lopen Manja en ik nog even terug om een foto te maken van het fietspad. Je zal denken wat interessant maar het leuke is dat het fietspad via een trap en een helling loopt, dit lijkt ons echt niet handig. 's avonds gaan we iets eten bij de Mcdonalds, niet slecht maar wel weer genoeg voor meerdere jaren. 

Mooie zonsopgang boven Gibraltar

Krijg van Peter en Manja deze mooie ring

Hier staan we weer terug op de parkeerplaats

Vrijdag 17 januari 2020

We gaan vandaag eerst nog even naar de Lidl en dan vertrekken we naar de haven omdat Manja daar morgen om 10.00 uur naar stempel moet gaan halen voor de hond en omdat er vlakbij die plek een wasserette is. Het is wel weer even lekker  om het beddengoed te wassen. We rijden weer het hele eind van wel 8 km en staan dan aan de haven. De bedden worden afgehaald en met behulp van Google Maps lopen we zo naar de wasserette. De mannen lopen met ons mee om de was te sjouwen. Als deze in de wasmachine zit gaan we even ergens een bakkie drinken. We komen op een prachtig plein terecht wat helemaal versierd is met mozaïek en tegels. We zoeken een tafeltje in de zon en als wij het eerste bakkie op hebben gaan Manja en ik terug naar de wasserette en laten we de mannen daar achter. Als we de was hebben gedroogd in de droger en aan het opvouwen zijn komen Peter en Ger er ook weer aan en nemen de was mee terug naar de campers en wij lopen nog even het centrum in om deze te bekijken. We zien een grootte houten deur met een politie vrouw ervoor en vragen of we daar naar binnen mogen en dat mag. Het blijkt een soort gemeentehuis te zijn en binnen staat een prachtig informatie huisje. We lopen ook nog even de trap op om daar te kijken en worden door en man geroepen om ergens binnen te kijken. Het blijkt de raadszaal te zijn en deze is prachtig versierd met tegelwerk en houtsnijwerk, echt prachtig en geweldig dat we hier zo naar binnen mochten. We lopen daarna verder door het centrum en zien mooie straatjes. In een van die straatjes zien we weer een prachtig huisje en als ik door de glazen voordeur naar binnen sta te kijken gaat ineens de deur open. Wij gauw naar achteren maar de man die open doet nodigt ons uit om binnen te komen kijken. Zijn dochtertje komt uit haar kamer om te kijken wie we zijn. Het is echt apart om zomaar bij iemand binnen te stappen. Hij verteld dat de tegels erg oud zijn en uit Sevilla komen. We maken een paar foto's en gaan dan weer naar buiten, wat een aparte ervaring. We zien nog meer leuke straatjes en lopen dan weer terug naar de campers. Daar eten we eerst wat een dan lopen Manja en ik naar de haven om alvast te kijken waar ze morgen moeten zijn voor hun stempel. Het is nog niet zo makkelijk en als we het vragen worden we een andere kant uitgestuurd. We gaan het nog maar eens vragen bij de informatiebalie in de vertrekhal en die verteld ons dat we toch goed waren maar dat je er eigenlijk alleen maar met de auto kan komen. We lopen dan maar weer terug en weer bij de campers ben ik blij dat ik kan gaan zitten want mijn voet is het lopen nu wel echt zat. We kunnen nog een poosje buiten zitten en worden nog aangesproken door een parkeerwachter die ons nog een kaartje wil verkopen maar daar trappen we niet in want het is hier gratis. We eten' s avonds weer eens een gewoon prakkie en dat is ook wel weer lekker.

Algeciras haven ( N 36.13325 W 5.44819)

Aan dit pleintje drinken we een bakkie

Prachtig versierd met mooi tegelwerk

Informatiebalie van het gemeentehuis

Ook boven is het mooi

De gemeentezaal waar we dus zomaar binnen mochten

Prachtige straatjes in Algeciras

Een mooi huisje waar ik naar binnen ga gleuren

En dan sta je ineens bij iemand in zijn huis

Ergens achterin zie je de campers nog staan

Zaterdag 18 januari 2020

Het was vannacht feest op de parkeerplaats. Om 24.00 uur was er zoveel lawaai dat Ger buiten ging kijken of we niet ergens anders konden staan. Peter liep met hetzelfde idee ook juist buiten. De campers worden gestart en we rijden naar het andere eind van de parkeerplaats. Het is daar een stuk rustiger. Later hoorde ik daar er wel 1000 mensen waren die allemaal op andere muziek aan het dansen waren. Erg leuk natuurlijk maar in de camper niet om aan te horen. De rest van de nacht redelijk kunnen slapen. Om 09.30  uur rijden we naar het PIF kantoor en gaan Manja en ik naar binnen. Omdat Manja Giel bij zich heeft worden we gelijk een trap op gestuurd en staan we bij een nogal donker kantoor. We wachten nog maar even want we zijn nog te vroeg. Even later komt er een man en die verteld dat we met 10 minuten aan de beurt zijn. Inderdaad 10 minuten later woerden we een ander kantoortje binnen gelaten en daar worden we heel vriendelijk geholpen. Manja moet nog even wat papieren invullen en dan wordt er een officieel douane papier uitgedraaid met stempels erop en kunnen we vertrekken. We rijden daarna naar een sanistation en tanken daar gelijk diesel en LPG. Daarna door naar Tarifa waar we met elkaar nog bij een kleine cafetaria een afscheid bakkie doen. Nadat we elkaar een goede reis hebben  gewenst gaan hun door naar de camping waar ze de rest van de groep ontmoeten en wij rijden door naar Torre del Puerto waar we een prima cp weten. Het weer is vandaag een stuk minder en hoofdzakelijk grijs. Als we bij de cp aankomen is er nog plek met uitzicht op zee en dus wordt de camper daar natuurlijk neergezet. Het is geen weer om buiten te zitten en dat is jammer. Chico mag nog even ballen aan het strand en komt moe terug. 

Torre del Puerto (N 36.3259 W 6.15817)

Nog even een bakkie ten afscheid, echt Spaans met de tv aan

Het weer heeft zich ook aangepast

Nog even voor de laatste keer spelen met Giel

Zondag 19 januari 2020

Het heeft vannacht flink gewaaid en ook nog wel wat geregend maar daar is nu niets meer van de merken. De wind die er staat is wel erg fris. Ik ga een flink stuk met Chico lopen en als ik weer terug ben is het de fris om buiten de zitten. In het oosten van Spanje is code rood afgegeven vanwege harde wind hoge golven, zware regenval en zelfs sneeuw. Dit alles in de buurt van Alicante en gelukkig wordt er voor deze regio niets verwacht. Ger gaat even een stukje terug, verder van de zee af, kijken of we daar niet beter staan en daar is het inderdaad een stuk aangenamer. Als we daar staan kunnen we lekker buiten zitten en kan zelfs de korte broek aan. Chico kan hier ook beter spelen met zijn bal en dus zijn we alle drie blij. Het blijft heerlijk weer tot een uur of vier maar dan komen er meer wolken en gaan we naar binnen.

Het blijft hier altijd een mooie plek

Met genoeg ruimte om te wandelen met Chico

Chico vind altijd wel weer ergens een bal