Vandaag komen Marco en Monique weer terug maar dat zal ergens einde van de middag zijn. We hebben vandaag sluier bewolking dus kunnen we goed in de zon zitten. Als ik de honden heb uitgelaten en we zitten aan de koffie zien we dat bij onze buren de politie staat en even later komen ze ook naar ons toe. We moeten met één uur vertrokken zijn anders krijgen we een boete van 300,- euro per camper. Ze noteren onze rijbewijzen en komen met een uur weer terug. En dus pakken we alles in en worden de beide campers rijklaar gemaakt, nog even tobbe met de horren in de camper van Marco en Monique maar daar kom ik ook weer achter hoe dat werkt, en dan stapt Ger in de camper van Marco en ik in onze eigen camper. Ik heb een plekje hier net aan de andere kant van Paralia opgezocht en dan nog even invoeren in beide navigatie's en vertrekken we. Het is toch wel weer even spannend om weer met de camper te rijden maar dat is gelukkig snel over. De andere plek is niet veel maar we blijven hier toch maar staan om op Marco en Monique te wachten. Ze zijn hier met graafmachines bezig dus voor je rust moet je niet niet zijn. Ik heb hun de nieuwe locatie doorgestuurd zodat ze deze aan de taxichauffeur kunnen doorgeven. Het is wel balen dat het net vandaag moet gebeuren, morgen had beter geweest. We bellen nog even met Hans want die is jarig vandaag. Om 16.10 uur zien we de taxi komen met Marco en Monique. Als ze zijn uitgestapt laten we Doedel naar hun toegaan en deze is maar wat blij om zijn baasje en vrouwtje weer te zien. We drinken wat met elkaar en en kletsen over wat er allemaal is gebeurd in de afgelopen dagen. Voor het avondeten stappen Marco en ik op de step, we zitten nu een stuk verderweg, om 4 broodjes Gyros te halen. Het smaakt iedereen prima en dit keer blijft er iets minder over voor de honden. Monique en ik lopen voor de laatse keer nog even door de winkelstraat van Paralia, die nu op vrijdagavond ietsje drukker is maar nog steeds in schril contrast is met onze eerste avond hier, en ik koop toch nog een zwembroek voor Ger. Om 22.00 uur gaan we naar bed want het was een lange dag voor Marco en Monique.
Nieuwe plek waar we wachten op Marco en Monique.
dit is trouwens Paralia in de ochtend, maar een uitgestorven bedoening. Heel wat anders dan de drukte van vorige week.
Paralia
Zaterdag 7 oktober 2023
Als we op zijn en hebben ontbeten gaan Marco en ik weer ouderwetse met z'n tweeën de honden uitlaten langs het strand. We zien hier nog een paar gezellige parasols staan al is ook hier het meeste al van het strand gehaald. We rijden daarna eerst naar de Lidl en dan nog even door naar een Griekse Chinees, een soort van Action maar dan veel groter, in Spanje wordt je met deze zaken dood gegooid, maar hier zie je ze niet veel. Het is een mooie winkel en we kopen dan ook weer aardig wat spullen. Ger koopt ook twee USB stopcontacten om in de camper in te bouwen. We rijden daarna nog 29 km naar een vogelreservaat waar we bij een uitkijktoren prima kunnen staan. Eerst maar even koffie met heerlijke gevulde speculaas die Monique heeft meegenomen vanuit Nederland. Na de koffie gaan we eerst de uitkijktoren op en worden dan te woord gestaan door een heel vriendelijk Griekse damen die goed Engels spreekt en waar flinke verrekijkers staan en zo kunnen we pelikanen zien, echt erg leuk. Daarna maken we een wandeling met de honden en zien we nog een eenzame flamengo. De honden gaan het water in maar dat blijkt een vieze stinkende blubberzooi te zijn en dus hebben we twee zwarte en stinkende honden. Op de terugweg zien we nog een baby schildpad op zijn rug liggen en zetten we deze weer op zijn platte kant neer maar hij laat zich niet zien. We hopen maar dat hij het nog gaat redden maar zullen morgenochtend nog wel even gaan kijken. Ger gaat één van zijn USB stopcontacten inbouwen en is daar de rest van de middag zoet mee. Tegen 18.00 uur nog even een kleine wandeling met de honden en daarna beginnen we aan het eten. Als het donker is en we aan de koffie zitten komt er nog een camper aanrijden en deze zet hem achter ons neer.
Geprobeerd om door de verrekijker de pelikanen te fotograveren maar dat is niet erg gelukt
Artemis N40.468385, E22.584775
Zondag 8 oktober 2023
Na het ontbijt en een wandeling om de honden uit te laten en gelijk te kijken of ons schildpadje nog weg is gelopen, wat hij is, gaan we een afwas doen van bijna twee dagen en daarna vertrekken we. We rijden vandaag dus het binnenland in en hebben eerst een klooster uitgezocht om te bezoeken. Monique en ik trekken netjes een jurk aan en de mannen doen een vest aan en zo lopen we het terrein op van de zusters. De kerk is echt prachtig met zoveel beschildering dat je niet weet waar je moet kijken. De zusters spreken ons aan en één verteld dat haar broer in Rotterdam woont. Als we verder vragen moet ze er eerst een andere zuster bij halen die beter Engels spreekt en zo horen we dat haar broer op het postkantoor werkt en dat het twee jaar gelden is dat ze hem heeft gezien. Er wordt nog gevraagd of we ook maar iets nodig hebben maar dat hebben we niet en na nog even te hebben rond gekeken gaan we terug naar de campers en drinken we daar een kopje koffie. Daarna rijden we naar onze camperplaats bij een meer. Onderweg stoppen we nog even bij een katoenveld zodat ik een foto kan maken en een paar taken kan plukken. Als we weer verder rijden kijk ik nog even naar wat er in de plaats Edessa te doen zou zijn, dat komen er namelijk langs, en dan zie ik dat daar de grootste waterval van Griekenland is en dus gaan we daar nog even kijken. In de plaats zelf is het enorm druk en gezellig en het kost nog wat moeite om een parkeerplaats te vinden maar we zetten de campers op de parkeerplaats voor bussen neer en lopen dan een stukje om bij de waterval te komen. Het is een flinke maar je kan hem niet echt goed van onderen bekijken want daar kan je niet komen, dat is wel jammer. We gaan daarna weer verder en komen uit op de plek die we hebben uitgezocht maar het valt en beetje tegen want we kunnen niet bij het meer komen. Ik zie verderop nog een parkeerplaats waar je wel bij het water kan komen en dus rijden weer daarheen. Dit is een veel beter plek en er staat al een Engels stel met twee honden en die zijn al twee jaar onderweg. We gaan dan maar eerst eten want het is ondertussen alweer 15.15 uur. Na het eten gaan Marco en ik een wandeling met de honden maken en komen onderweg maïs tegen die we plukken voor decoratie, daarna komen we nog een boomgaard tegen waar allemaal kersenbomen staan maar die zijn natuurlijk allang kaal. Daarna zien we perziken en daar hangen er nog een paar van in de bomen en die gaan natuurlijk met ons mee. Na een uur zijn we weer terug bij de campers. Later komt er nog een Griek met appels die hij net geplukt heeft een daar krijgen we er ook vier van, zo aardig. Om 19.15 uur eten we en daarna gaan we naar binnen want het wordt toch echt wel al wat frisser in de avond, in de ochtend trouwens ook.
Arnissas N40.787998, E21.833672
Maandag 9 oktober 2023
We besluiten om hier een dag te bijven staan en dus wordt er naar het dorp gelopen voor brood en melk. Het blijkt een groter dorp dan we dachten en is nog best gezellig met heel veel terassen. Ger gaat vandaag zijn tweede USB stopcontact aansluiten voorin de camper waar nu de sigarettenaansteker zit. Marco gaat zijn voorruit in een coating zetten en Monique en ik gaan een appeltaart maken. In de middag worden de campers nog gewassen, we zijn we er gewoon moe van, hahaha. Marco en ik hadden vanmorgen al een boomgaard gezien met appels en nu ik deze geproeft heb gaan we als we de honden weer uit gaan laten gelijk nog maar een stelletje plukken. Als ik aan het plukken ben hoor ik Marco in eens "kalimera" zeggen en dus denk ik dat er iemand aankomt en kom ik snel de boomgaard uit. Nu is Marco natuurlijk de leukste thuis en heeft mij dus gewoon in de maling genomen, het kreng. Als we weer terug bij de campers zijn hebben we nog een praatje met een Duitser die in het dorp verderop een huis heeft en hier nu met de herfstvakantie is. Ze wonen in Keulen maar spreken allemaal ook Grieks. Echt leuk zo'n praatje met een totaal vreemde.
Arnissas N40.787998 E21.833672
Dinsdag 10 oktober 2023
Gisteren kwamen tot de ontdekking dat er een schroef in onze linker voorband zit. Dus als onze ochtend rituelen achter de rug zijn gaan we in het dorp vragen waar we een garage kunnen vinden. Bij een pompstation worden we geholpen door de pompbediende en een man die Frans spreekt. De pomp bediende gaat even bellen en de Fransman rijdt voor ons uit om te wijzen waar we moeten zijn. Het is hooguit 1 km verderop en daar zijn twee broers die een mooie garage hebben staan en ons gelijk gaan helpen. De band gaat eraf en die wordt aan de binnenkant geplakt en daarna uitgelijnd en weer onder de camper gezet. We zijn 50,- kwijt maar de band is hopelijk weer goed. De camperplaats die we hebben uitgezocht is 45 km verder naar onderweg maken we nog even een ommetje langs de Lidl. Er wordt flink vlees ingeslagen want daar waren we zo goed als doorheen. We komen in het gebied waar beren en wilde zwijnen voorkomen en daar wordt je langs de weg voor gewaarschuwd. Dan door naar het plekje en dat blijkt een prachtige plek. We staan een stukje boven een klein meertje met een mooi uitzicht. De heuvels worden mooi weerspiegeld in het water. We drinken koffie met natuurlijk de zelf gebakken appeltaart en die smaakt weer prima. Als we met de honden gaan wandelen worden wij en de honden gek van de kleine vliegjes die rond onze kop vliegen en dus wordt het geen al te lange wandeling. Weer terug gaan weer eerst even eten. We komen tot de ontdekking dat de band toch niet goed is gemaakt en dat hij langzaam afloopt en dus wordt het toch nog de reserveband eronder zetten. Ze hebben het wiel zo vast gedraaid dat het nog een hele uitdaging is om deze los te krijgen. Maar uiteindelijk lukt het ons en kunnen we het wiel verwisselen. Ondertussen gaat het spetteren maar dat houdt al snel weer op gelukkig.
Geen verkeerde plek zo
Limnochori N40.619301,E 21.5483
Woensdag 11 oktober 2023
Als we 's morgens de vuilnisbak zien is deze helemaal leeggehaald, we weten nu niet of dat een zwerfhond heeft gedaan of toch stiekem een beer. De tandafdrukken op de lege spuitbus slagroom zijn best groot dus wie weet. We rijden vandaag naar Kastoria waar we eigenlijk niet weten wat we daar nou zo bijzonder aanvinden maar het ligt nu eenmaal in onze gedachten en dus gaan we er naar toe. Als we door de stad rijden is het enorm druk, dit komt omdat er een flinke markt is. We rijden een stuk buiten de stad waar we een plekje hebben uitgezocht. Voor de honden is het niet veel maar die moeten dan ook in de camper blijven. Wij pakken de steps en gaan terug naar het centrum. Als de steps met een flink slot zijn vastgezet lopen we eerst over de markt maar het kan ons niet echt bekoren. Terug langs de winkels die hier bijna allemaal gevuld zijn met bont, het is hier de streek van het bont. We zoeken nog de oude stad maar die is net zo nieuw al de nieuwe en dus niet de moeite waard. Dan weer terug en zoeken we een andere camperplaats uit waar het voor de honden, en voor ons beter is. We vinden er eentje 12 km verderop en dus gaan we nog een stukje rijden. Marco heeft weer een hele andere route dan dat wij zouden hebben en weer komen dan ook bij een onverharde weg uit en is het ondertussen voor ons alweer 15 km terwijl Marco 1,5 km over dit pad zou moeten maar dat vertrouwen we toch niet. Dus rijden we een stuk terug en komen we bij een prachtig park uit waar zelfs een bord staat dat je er mag camperen. Het nadeel is wel dat hier ook heel veel van die kleine vliegjes zitten. We gaan eerst maar even eten en daarna gaan we nog een stukje wandelen en nemen wat mee om mee te wapperen om de vliegjes op afstand te houden en dat is echt nodig. Als we over een smalle brug lopen komen we aan de andere kant uit op de weg waar we waarschijnlijk zouden zijn uitgekomen als we de navigatie van Marco hadden gevolgd. We zoeken later nog een plekje uit voor morgen.
Mesopotamia 40.515316, 21.193692
Donderdag 12 oktober 2023
We gaan vandaag weer verder de bergen in. We stoppen eerst nog bij een zaak die banden repareert en laten onze band weer controleren maar nu is er geen lucht bubbel meer te zien. De man kijkt hem helmaal na maar kan niets vinden en dus laten we het maar zo. Hij wil er niets voor hebben maar we geven hem toch maar 5,= voor de moeite. En dat rijden we door een prachtige omgeving en genieten vol op van al het moois wat de bergen ons bieden. We hebben een plekje uitgezocht en dat blijkt bovenop een berg te zijn en vlak langs de weg, niet ideaal voor de honden al rijd hier eens in de vier uur een auto. We drinken er wel koffie en zijn verbaasd dat hier een man zit zonder auto. Het blijkt een Albanees te zijn die hier met zijn koeien is, we hebben geen koe gezien. Hij is vijf maanden van huis en is vanuit Albanië komen lopen, met of zonder koeien daar konden we geen wijs uit. We geven hem ook een kop koffie en een gevuldekoek. En tweede koffie wilde hij niet dus of hij het lekker vond??? We zoeken een andere plek en rijden nog eens 24 km verder. Deze plek is over een brug die naast een hele oude brug ligt. Het plekje is prima maar we hebben daar weinig uitzicht en ook geen wind en de zon schijnt weer flink en dus gaan we toch weer verkassen want ietsje terug hadden we een weggetje gezien naar de rivier en dus gaan we daar kijken. Het eerste pad wordt afgekeurd maar bij het tweede pad vinden we een prima plek om te staan, heerlijk open en met een lekker windje en toegang tot de rivier wat de honden helemaal fijn vinden. Eerst even wat drinken en dan eten we een boterham, het is ondertussen alweer 15.00 uur. We kunnen er alle vier niet over uit hoe mooi het tot nu toe hier is en genieten dan ook volop. Na het eten gaan Marco en ik met de honden de rivier op zoeken en die genieten hier enorm van en wij dus ook. Later komen er een paar zwerfhonden en die krijgen van Monique een kuifje maar ze zijn zo schuw dat Monique ze moet neerleggen en weg moet lopen voordat ze ze komen ophalen. Niet veel later horen weer bellen rinkelen en komt er een flinke kudde geiten voorbij. De zwerfhonden zijn nu vermenigvuldigd tot 6 stuks en zijn ook in eens niet meer zo schuw want ze liggen nu vlakbij en rond om ons heen. We durven onze honden toch niet los te laten want of ze echt zo vriendelijk zijn weten we niet. Als er nog maar drie honden overblijven geven we deze wat te eten en dat zijn ze maar wat blij mee. Onze honden durven we nu ook weer naar buiten te laten en dat gaat gewoon goed.
Ethniki Odos Kozanis Ioanninon. N40.15761, E20.80805
Nou zijn de foto's altijd wel mooi, maar deze keer overtreffen ze wel de vorige keren. Echt prachtig! Wat is Griekenland toch mooi, vooral in het binnenland. Nog even 2,5 week genieten en dan gaan jullie weer op de boot terug. Groetjes vanuit een nat Nederland. Hennie en Aad
BeantwoordenVerwijderenLeuk hoor weer om zo mee te rijden. Em mooie foto's san. Wij zijn aan het begin en jullie al weer bijna aan het eind. Geniet er nog maar van de laatste weken.
BeantwoordenVerwijderenDat ziet er weer prachtig uit en wat een lieve poesjes die twee ik snap dat je het erg jammer vond om ze achter te laten en geniet nog even van het heerlijke warme weer want hier word het de komende week koud brrrrrr
BeantwoordenVerwijderenDie foto van de wolk lijkt net of die ogen heeft en je aan kijkt ,jullie zitten nog in het mooie weer wij hebben `s avonds de houd kachel al aan , groetjes .
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie reis met veel uitdagingen hebben jullie weer. Gaat hoor!
BeantwoordenVerwijderen