Motorschip Vrij: week 14 Spanje 2020

Maandag 27 januari 2020

We zijn al vroeg wakker en de zon moet nog opkomen. Na ons eerste bakkie loop ik weer een stuk met Chico en daarna gaan we weer inpakken. We rijden eerst naar een Lidl voor boodschappen en daarna door naar Punta Umbria. We hebben daar vorig jaar ook gestaan met Hen en Aad en toen zijn Hen en ik daar naar de kapper geweest. Ik wil dit nu weer gaan doen. We rijden door het haven gebied van Huelva een dat is flink groot. Dan de boodschappen en daarna door naar het strand. Er is nog plek genoeg om te staan en omdat het weer goed is kunnen gelijk de stoelen naar buiten en wordt daar de rest van de koffie en thee opgedronken. Chico kan zich weer uitleven met zijn bal dus allemaal weer blij. Bij Marco en Monique in Lapland is het -26 graden. Het ziet er wel heel prachtig uit zo met een dik pak sneeuw.

Punta Umbria (N 37.1987 W 7.01284)

Onze cp bij Rábida

Mooi pandje in Huelva

CP bij Punta Umbria

Dinsdag 28 januari 2020

Na de het ontbijt en mijn wandeling met Chico stap ik op de fiets. Het eerste stuk is een mooi fietspad door de duinen. Als ik bij het dorp aankom weet ik even niet of ik de goede weg heb genomen. Ik ga op de gok ergens linksaf en ja hoor het is de goede straat en ietsje verderop is de kapper. Het is er een stuk drukker dan vorig jaar maar ik trek een nummertje en ga zitten wachten. De zelfde meid die ons vorig jaar heeft geholpen werkt hier nog steeds en omdat zij de enigste is die een klein beetje Engels spreekt mag ik nog voor ook. Ze weet mij zelfs nog te herinneren en vraagt of mijn zus er niet bij is, wat een geheugen zeg. Mijn haar wordt gewassen, krijgt een kuurtje, wordt geknipt en geföhnd en dan zit het weer prima en dat alles voor het enorme bedrag van 15,=. Ik fiets weer terug naar de camper en daar eten we een boterham. Aan het einde van de middag krijg ik een bericht van Rik dat Marian is gevallen en in het ziekenhuis ligt. Ze ligt in Lissabon en dat is 250 km bij hen vandaan. Ik bel hem even op en hoor dat hij erg geschrokken is. Ik overleg even met Ger en we besluiten om naar hem toe te rijden. Om 16.00 uur gaan we dus nog rijden en leggen 150 km af en staan dan bij Quarteira. Ook dit is weer bekend terrein voor ons al is het nu een stuk drukker en staat er ineens een enorm restaurant aan het strand. We kunnen nog een prima plekje vinden om te staan en ondertussen is het alweer 18.15 uur Nederlandse tijd want hier in Portugal is het één uur vroeger.

Quarteira (N 37.079498 W 8.14218)

Heerlijk wandelen door de duinen met Chico bij Punta Umbria

Kunnen de hele dag lekker genieten van de zon tot dat we om 16.00 uur in eens vertrekken

En dan staan we ineens bij Quarteira

Dinsdag 29 januari 2020

We zijn alweer vroeg wakker en nadat ik met Chico nog even een stukje heb gelopen langs de prachtige duinen hier, waar de regen ook flink wat verandering heeft gebracht in het uiterlijk van de duinen want er zijn flinke stukken weggespoeld, gaan we weer rijden. We moeten nog 130 km en om 11.00 uur zijn we bij Rik op de camping. Het is een mooie camping met leuke vrije plekken alleen jammer dat er veel bomen staan zodat je niet veel zon hebt. In de zomer is dit natuurlijk wel heel erg fijn. We praten even bij een horen dat Marian die aan haar neus moet worden geopereerd nog steeds niet is geholpen. Dat is wel balen maar ze heeft natuurlijk geen prioriteit. Ik ga eerst maar een stuk met Chico lopen en kom zo bij een prachtige kust. In de middag is het telefoon stilte bij Marian en hopen we dat ze onder het mes is. Later horen we dat dit inderdaad het geval was. De oorzaak waarom Marian gevallen is nog erg duister en dat maakt het ook eigenlijk best eng. De hond van Rik en Marian is er één met nogal een gebruiksaanwijzing maar gelukkig gaat het prima met Chico. Ik maak een pan nasi en die smaakt gelukkig goed.

Zumbujeira (N 37.52386 W 8.776371)

's Morgens nog even wandelen langs de mooie kliffen

Onderweg zien we dat de mimosa al in bloei begint te komen

Zumbujeira

Woensdag 30 januari 2020

Na het ontbijt weer een flink stuk met Chico gelopen en de kust is hier echt prachtig. Weer terug gaat eerst Ger lekker onder de douche, ze hebben hier van die regen douches, en daarna ga ik. De hoop is dat Marian morgen misschien uit het ziekenhuis mag maar dat is nog niet zeker. Ze heeft gelukkig nergens last van en ook geen pijn dus dat is wel erg fijn. Wij hadden voor 4 februari een afspraak gemaakt bij de garage bij Quarteira maar die verzetten we maar één week. We moeten namelijk nieuwe remmen hebben. Het weer valt reuze mee want eerst dachten we dat het de hele dag bewolkt zou blijven maar we krijgen toch nog flink wat zon. Voor vanavond staat er stamppot rauwe andijvie op het menu. Marian maakt het redelijk goed horen we van Rik.

De kust is hier echt prachtig

Donderdag 31 januari 2020

Vandaag is het wat minder weer. De temperatuur is prima maar de zon laat zich niet veel zien. We horen tegen de middag dat Marian inderdaad vandaag naar huis mag en van de verzekering mag ze gewoon een taxi nemen dus dat is allemaal wel heel goed geregeld. Dinsdag moet ze dan ergens de hechtingen eruit laten halen maar dat zien we dan wel weer. Later horen we dat ze nog steeds zit te wachten in het ziekenhuis en dat de dokter het beter vond dat ze met de ziekenauto naar het ziekenhuis in Santiago do Cacém vervoert zou worden omdat er dan medische hulp aanwezig is mocht er iets niet goed gaan. Maar die ziekenauto laat dus enorm op zich wachten. Eindelijk om 15.00 uur gaan ze eindelijk rijden maar moeten er nog twee patiënten worden opgehaald dus dat gaat ook wel even duren. Voor ons is het 80 km rijden naar het andere ziekenhuis en om 15.30 uur vertrekken Rik en ik toch maar dan zijn we in ieder geval op tijd. We rijden het meeste over een tweebaansweg en zijn 1.30 uur later in Santiago de Cacém. We zetten de auto neer op de parkeerplaats vlakbij de eerste hulp omdat we denken dat ze daar afgezet zal worden. We gaan eerst even daar naar de wc en wachten dan maar weer in de auto. Marian belt later dat ze nog steeds in Lissabon zitten en dat er een enorme file staat. Het gaat dus nog wel even duren. Wij besluiten om maar een rondje rond het ziekenhuis te gaan lopen. Als we er nu toch zijn wil ik het ziekenhuis natuurlijk ook wel aan de binnenkant zien en dus gaan we naar binnen. Het is best een oud ziekenhuis maar er is wel een klein ongezellig restaurantje waar we een bakkie koffie nemen. Na nog een toilet bezoek gaan we maar weer in de auto zitten. We vermaken ons met het aan en uit gaan van de straatverlichting, deze is namelijk erg van slag. Marian belt nog een keer en zegt dat de ziekenauto helemaal de verkeerde kant opgaat en dat ze nu bij een benzinestation staan. Ze wil het liefste daar uitstappen maar dat raden we haar toch echt af. Het duurt nog zeker één uur eerdat ze dan toch eindelijk bij het ziekenhuis is en ondertussen is het echt stikdonker geworden. Als we Marian gevonden hebben heb ik nog nooit iemand zo kwaad gezien als Marian op de chauffeur van de ziekenauto. Die wilde dat ze eerst nog een zuster zou zien maar daar had ze na tig uur in die auto te hebben gezeten natuurlijk helemaal geen zin in en wilde maar één ding en dat is naar huis. Rik rijd een klein stukje maar dan neem ik toch het stuur over want hij heeft het er niet zo op om in het donker te rijden. Om 21.30 uur zijn we eindelijk weer terug op de camping en praten we even Ger bij en dan gaat Marian lekker hun eigen caravan in om bij te komen van deze dag.

Wandelen met Chico tussen de vetplanten

Waarin deze bloemen staan

Zaterdag 1 februari 2020

Marian heeft goed geslapen dus dat is wel heel fijn. Ik ga nog een flink stuk lopen met Chico en maak nog een paar mooie foto's van de kust. Er is hier ook een cp waar je ook prima zou kunnen staan. Na 1.1/2 uur ben ik weer terug en ga ik eerst met Marian naar de apotheek om haar medicatie op te halen. We kunnen nog goed buiten zitten al is de zon weer weinig aanwezig vandaag. In de middag gaan we dan toch ook naar binnen want dan wordt het toch frisser. Na een uurtje komt de zon weer tevoorschijn en is het toch wel weer heerlijk om buiten te zijn wat we dan ook gelijk weer doen.

De kust is hier echt prachtig

Uitzicht vanaf de cp

De Mimosa staat al mooi in bloei

Even een bakkie doen in het ongezellig ziekenhuis restaurant

Zondag 2 februari 2020

Vandaag is het echt prachtig weer met allen maar blauwe lucht en 23 graden. Ik stop een was in de wasmachine en als ik terug ben van mijn wandeling met Chico kan ik deze gelijk gaan ophangen. Ik ga met Marian nog even met de auto naar een dorpje vlakbij om even boodschappen te doen. Er is daar ook een Chineese winkel waar ik gelijk weer een nieuwe buitenmat koop want deze zijn we in de haast vergeten bij Punta Umbra. Weer terug drinken we een bakkie en daarna gaat Marian nog even lekker rusten want nu het de tweede dag is valt het toch nog wel tegen. Aan het einde van de middag ga ik nog meer dan een uur lopen met Chico en neem een wandeling langs de kliffen en kom zo op een mooi bijna verlaten strandje.