We gaan vandaag verderop kijken bij de warmwater rivier van Limia waar het water nog warmer zou zijn. Op deze plaats waar we nu staan komen ze in ieder geval met een bus naar toe waar allemaal oudere mensen uitstappen, 22 stuks en de auto's rijden ook al af en aan., het is dus druk in het bad. We rijden vandaag weer een flink stuk, 24 km en komen dan uit bij het volgende punt waar een soort natuurlijk bad is en hier valt ook de rivier via een errigatiekanaal als een waterval naar beneden. Er is hier een heel groot veld waar we kunnen staan maar je ruik de zwavel ook veel meer, misschien omdat het water hier warmer is geen idee. We gaan al snel voelen hoe het water is en eigenlijk is het nog moeilijker om hier door te gaan dan in koud water, lieve mensen wat is dit warm. Je kan er dan ook echt niet lang in blijven want dan ben je net een gekookt ei. Er staat hier een man die allerlei soorten honing, olijven en nog veel meer ingemaakte groenten verkoopt en we kopen en pot olijven en een pot honing. We hebben besloten om hier niet te blijven staan want de honden hebben al twee dagen niet kunnen zwemmen en het wordt weer flink warm de komende dagen dus wordt er een plekje aan de kust gezocht. Daarvoor moeten we weer 8 km rijden en zien we een plekje maar daar is het strand niet echt aanlokkelijk en even verderop is het beter in ieder geval voor de honden. We staan bij een klein kapelletje en kunnen lekker in de schaduw zitten. Eerst maar even met de honden naar het water en om 14.15 uur lunchen. Chico hoort steeds wat en als we gaan kijken is er een grote en een kleine schildpad, zo leuk. Na de lunch nog even een wandeling met de honden door de olijfbomen en we hebben al vaker bomen langs de weg zien staan met een shoort rode vruchten en die zien we hier weer. We kijken via Google lens en dan blijken het pistache nootjes te zijn, grappig om te zien hoe die groeien. Tegen de avond worden we opgevreten door de muggen en dus gaat er aardig wat muggenspray op armen en benen maar er zijn toch al wat bulten te tellen.
Molos Agios N38.82708, E22.61939
Zaterdag 23 september 2023
Ook 's morgens zijn er weer muggen echt heel vervelend. We rijden vandaag 120 km tenminste dat geeft over tomtom aan, die van Marco en Monique zegt 543 km. Het is dan ook wel handig dat wij voorop rijden. Onderweg stoppen we nog voor koffie en Chico is heel blij dat hij dan nog even de zee in kan. We halen bij een kleine supermarkt nog even brood en melk. Als we op plaats van bestemming komen is het nog even zoeken naar de juiste afslag naar we komen er. Het is een prima plek alleen weer heel jammer dat het strand weer vol ligt met aangespoelde rotzooi. En als we zeggen vol dan bedoelen we ook vol. Ze moeten hier echt met een bulldozer komen om het strand weer schoon te krijgen. Marco en ik maken en paadje schoon zodat we normaal bij het water kunnen komen. We nemen een verfrissende duik en de honden vinden het ook heerlijk. Als we de honden uitlaten is het echt niet normaal wat er hier allemaal is aangespoeld. Voor de kant zien we allemaal vissen zwemmen met hun kop boven water, echt een heel apart gezicht. Marco zijn navigatie geeft steeds veel meer kilometers aan dan de onze en dus gaat hij hem via zijn telefoon updaten. Dit gaat en poosje goed maar dan zijn zijn mb's op en de navigatie nog niet klaar en nu is hij alles kwijt. Gelukkig zit er in zijn camper nog een navigatie en die krijgt hij aan de praat al is het wel allemaal in het Frans maar voorlopig is hij daarmee geholpen.
waar ze rustig even een praatje via het autoraam maken en zich er niets van aantrekken dat jij achter hun staat te wachten
Nea Agchialos N39.278999, E22.8333
Zondag 24 september 2023
We gaan vandaag vroeg rijden want we willen een reis met een stoomtrein maken en het loket is in 10.00 uur open. Het is niet zo ver rijden maar we komen wel door het gebied die met de overstromingen het zwaarst zijn getroffen en dat is goed te zien, wat een enorme ravage moet het hier zijn geweest de mensen zijn nu nog aan het schoonmaken. Bij het treinstation kunnen we niet komen met de campers en dus zoeken we een plekje waar we kunnen staan. Als we zijn gekeerd gaan we het maar eerst even vragen en dan blijkt de trein helemaal niet te rijden omdat er een brug is verdwenen, dat is balen zeg. We zoeken een plekje in de buurt uit om koffie te drinken maar daar blijken we ook niet te kunnen komen. We gaan dan even overleggen wat we dan zullen doen of 135 km rijden naar Paralia of nog iets in de buurt zoeken. We doen het laatste en gaan nog verder het overstroomde gebied in. Als we daar aankomen is dit ook niet een plek om te blijven staan en drinken we er alleen maar koffie. We besluiten om dan toch maar naar de andere kust te rijden en gaan weer terug door alle overspoelde dorpen. Al met al is het nu intussen 207 km geworden. Onderweg kijk ik toch nog even of er nog een plekje dichterbij is en dat is er. We overleggen even en besluiten om daar te gaan kijken. Het is weer een weggetje van niets en later gaat het over in een karrenspoor. We blijven dit braaf volgen totdat de Tomtom zegt dat we er zijn maar we zijn nog nergens. Ik raadpleeg Google maps en zie dat we nog 2 km moeten rijden. We rijden verder en zien een motorrijder hevige gebaren maken dat we moeten stoppen. Op dit spoor kunnen we niet anders dan doorrijden. Als we bij de motorrijder zijn vertelt hij dat de weg verderop weg is en dat er nu alleen maar water staat. Hij vertelt ons ook dat het hier in de avond stikt van de muggen. Nu zijn we het echt zat en rijden door naar de andere kust. Onderweg komen we nog een afgesloten weg tegen en zijn we het nu wel zat voor vandaag en nemen we de tolweg. We zijn er om iets over 15.00 uur en gelukkig is er plek zat om te staan. We gaan dan eerst maar even de honden uitlaten en eten. Omdat we zo laat pas hebben gegeten besluiten we om het avondeten maar over te slaan. We krijgen een prachtige zonsondergang, ja sorry weer een foto, en een alarm bericht op onze telefoons dat er slecht weer opkomst is. In de avond gaan we even naar het dorpje lopen en verwachten niet zo veel maar mensen wat een drukte en wat een winkels en eettentjes, dit hadden we echt niet verwacht. Het is erg gezellig en we lopen de hele straat uit en die is zeker 2km. We bekijken de kerk en deze is erg mooi. Om 21.15 uur zijn we weer terug bij de campers.
we rijden door het gebied wat het hardst is getroffen door de storm en de gevolgen zijn nog duidelijk te zien.
Op deze plekken is het water van de zijstraat naar beneden gekomen met zo'n kracht dat de spoorrails uit zijn voegen is gerukt
Paralia N40.257985, E22.594347
Maandag 25 september 2023
Als we aan de koffie zitten 's morgens zien we ineens een dolfijn zwemmen. We zien hem daarna nog een paar keer en al is het ver van de kust lukt het ons toch om er een foto van te maken, zo leuk. Vandaag gaan Monique en ik heerlijk winkelen. Monique koopt nog een paar mooie oorbellen en ik een ketting met zeester. Marco is in de tussentijd met zijn navigatie naar een hotel gelopen en heeft daar alles weer kunnen updaten onder het genot van twee kopjes koffie. Wij kopen nog wel wat meer spullen natuurlijk en als we de hele straat hebben gehad keren we weer terug naar de campers. Het zijn hier haast allemaal mensen uit Noord Macedonië en rest van de voormalige Joegoslavië. Bij de campers drinken we nog wat en laat ik met Marco nog even de honden uit en daarna gaan we het dorp weer in om ergens te gaan eten. De keuze is zo groot dat we nog moeite hebben om iets uit te zoeken. We belanden uiteindelijk aan het strand waar we uitzicht hebben op alle badgasten en dus heerlijk commentaar kunnen leveren op die en gene. Het eten is lekker en de Griekse salade goed voorzien van olijfolie. Weer terug bij de camper maak ik nog even een cappuccino en daarna weer met de honden lopen. Tegen de avond krijgen we weer een muggen invasie en worden de sprays weer goed gebruikt. In de avond zien we wel lichtflitsen boven de bergen maar dat is dan ook alles wat we mee meekrijgen van het slechte weer en in de nacht en paar druppels.
Gezellig eten aan het strand
Palaria N40.257985 E22.594347
Dinsdag 26 september 2023
We besluiten om vandaag weer verder te rijden en rijden naar de andere kant van thessaloniki. Eerst stoppen we nog bij een Lidl om verse groente te halen en daarna gaan we verder. Onderweg stoppen we nog op een parkeerplaats voor koffie maar die drinken ondanks het mooie weer toch binnen op want oh oh oh wat is deze parkeerplaats smerig. Onderweg zoeken we nog een camperzaak op om voor wat spullen te kijken en Marco heeft bijna alles wat hij zocht dus dat is mooi. Bij deze camperzaak kan je ook overnachten en is er stroom, douche en wc en dat allemaal gratis, de plekken zijn natuurlijk niet bijzonder. Dan nog 18 km naar de camperplaats waar weer een prima plek is in een soort van park. Er wordt eerst gegeten want het is alweer 14.30 uur. De honden worden weer uitgelaten en daarna doet Marco al wat klusjes met zijn nieuw aangekochte spullen. Dan buigen we ons over de kaart om weer een route uit te stippelen voor de komende dagen.
Neas Michanionas N40.428962, E22.877691
Woensdag 27 september 2023
In de ochtend hebben we een paar spetters maar dat is dan ook alles. We gaan naar het schiereiland Kasandria waar we een plekje hebben uitgezocht in de buurt van een meertje vol met schildpadden. Als we eerst een plekje opzoeken om water te tanken gaat Marco voorop en dan hebben we weer de meest onmogelijke weggetjes en geeft onze navigatie steeds meer kilometers op. Uit eindelijk komen we toch nog wel bij een kraan uit maar niet die we in eerste instantie hadden uitgezocht. Hier vlakbij is ook de eigenlijk de camperplaats die we in eerste instantie hadden uitgezocht maar het wordt dus het schiereiland. Onderweg komen we door een gezellig plaatsje en stoppen we om daar koffie te drinken en even wat winkeltjes te bekijken. Marco koopt nog een paar teenslippers want hij is bang dat die hij nu heeft het niet gaan halen tot het einde van de reis. Omdat het op de camperplaats die we hebben uitgezocht waarschijnlijk hard zal waaien zoeken we een andere aan de andere kant van het eiland en dan een beetje in het binnenland. De camperplek is bij een amfitheater, geen oud maar een redelijk nieuw waar in juli en augustus nog gebruik van gemaakt wordt maar de rest van het jaar is het een lege en stille bedoening hier. Er is een enorm parkeerterrein bij en wij gaan helemaal aan het einde staan. Eerst wordt het theater bekeken en daarna eten we een boterham, niet te veel want we willen vanavond niet te laat gaan barbecuen. Na het eten wordt er nog een wandeling gemaakt en dan zien we dat ze hier hars uit de dennenbomen winnen. Bij een stel oude bijenkasten komen we nog een hagedis tegen. Later hoort Monique dat haar vader is overleden, hij was de laatste tijd al aan het verslechteren maar nu is hij dus overleden. Monique weet nog niet of ze er voor naar huis gaat maar daar moet ze nog maar even een nachtje over slapen
We staan bij een verlaten amfitheater waar Marco de kaartjes voor verkoopt, weinig klandizie, geen hond die een kaartje koopt
Iedere keer wordt er weer een nieuwe zak ietsje hoger gehangen totdat ze er niet meer bij kunnen en dan beginnen ze aan de andere kant van de boom.
Siviri N40.031145, E23.372305
Donderdag 28 september 2023
Weer een nieuwe dag en de kogel is door de kerk Marco en Monique gaan via de reisverzekering en vlucht boeken. Er wordt gebeld met SOS hulpdienst en die gaan alles regelen. Als Monique weet wanneer de begrafenis is geeft ze dit door aan de verzekering en ook dat ze dan het liefst op maandag zouden willen vliegen. Ze wordt vanmiddag teruggebeld met verdere informatie. We vertrekken dan om bij een meertje te gaan kijken waar allemaal waterschildpadjes zouden moeten zwemmen. Het is maar één korte rit en we halen onderweg nog even brood bij de Lidl. Als we de afslag hebben naar het "turtle lake" is het een onverharde weg met flink wat kuilen, gelukkig krijgen we verderop weer asfalt. We zouden nog een keer moeten afslaan maar die weg is voor de campers niet te doen en dus parkeren we ze en gaan we de rest lopen. Het is 40 minuten lopen en Ger gaat dapper mee maar we gaan steil omhoog en dat is hij na een kilometer toch zat en gaat terug terwijl wij verder lopen en ook voor ons is het zweten geblazen. We komen bij een klein meertje en inderdaad het zit vol met schildpadjes. We gaan weer terug en weer bij de campers rijden we gelijk naar onze camperplaats die we eigenlijk gisteren hadden uitgezocht het is maar 8 km hiervan vandaan. Het blijkt een mooie plek en we kunnen prima staan. Monique heeft ondertussen gehoord dat ze maandag kunnen vliegen met een overstap in Wenen en dan om 19.30 uur in Amsterdam zijn en ze vliegen vrijdag weer terug met ook weer een overstap in Wenen. De tickets komen per mail dus prima geregeld. Er wordt eerst wat gedronken en daarna gegeten. Ook hier is weer een zwerfhondje, echt te leuk voor worden, het is nog een puppie.
Kriopigi N40.041189, E23.483285
Veel genieten en ook doorgaan met natuurgeweld, verdriet en rouw. Voluit leven dus. Fijn dat M&M de reis naar Holland konden regelen.
BeantwoordenVerwijderenhet is daar wel te keer gegaan met al die overstromingen maar het maakt de reis wel spannend , sterkte voor Marco en Monique.
BeantwoordenVerwijderenMonique en Marco sterkte en gecondoleerd 😘😘
BeantwoordenVerwijderenInge
BeantwoordenVerwijderenPrachtig om het allemaal te zien en lezen
Duurt soms even maar het is fantastisch om te zien wat jullie zien en beleven
Fijn dat jullie wat hebben kunnen regelen
Om er bij te zijn
Wij zaten op afstand mee te genieten van de warme baden, zo lekker! Wat zien jullie veel dieren, dolfijnen, schildpadden. Heerlijk om je blog te lezen. Sterkte voor Marco en Moniek. Liefs, Hennie en Aad
BeantwoordenVerwijderen