maandag 16 september 2024

Marokko 13 september t/m 15 september 2024

Vrijdag 13 september 2024

Als we opstaan is er geen wind en dan is het al snel warm. Omdat het nog steeds een soort van mistig is zien we de zon opkomen zonder dat hij fel is. Het is en blijft toch wel heel apart om hier in deze omgeving je ontbijt te kunnen nuttigen. We doen het lekker rustigaan vandaag en nadat we de afwas van gisteren hebben gedaan en koffie hebben gedronken gaan we tegen 12.00 uur naar het dorp lopen. Het is wel erg warm vandaag en wij lopen natuurlijk weer op het warmst van de dag, niet slim. Onze NKC gids komen we weer tegen en die verteld dat vanmiddag de winkels dicht zijn omdat het vrijdag is en het voor hun dan gebedsdag is. Om 17.00 uur gaat alles weer open tot een uur of 22.00 uur. We besluiten dan ook om alleen maar even brood te halen en geld te gaan wisselen. De mannen lopen alvast terug naar de honden en Monique en ik stappen eerst een bank binnen waar we geld kunnen wisselen. Maar goed dat ik mijn paspoort bij me had want die hadden we wel nodig. We wachten geduldig op onze beurt en zijn blij met de koelte binnen. Daarna halen we 5 ronde broodjes en gaan dan weer terug naar de campers. We gaan onder een boom zitten want hier vangen we een beetje wind. Er wordt wat gedronken en daarna eten we nog onder de boom maar vertrekken dan weer terug naar de campers waar we nu ook genoeg schaduw hebben. Op het terrein hier zijn nog allemaal oude waterputten van een flinke diepte maar ze staan allemaal droog.  We hebben. Trouwens nog aan de NKC gids gevraagd of het nu zand of mist is wat we nu en gisteren hebben maar hij had er ook niet echt een verklaring voor. Wel dat het in de omgeving veel geregend heeft en overstromingen waren met dode als gevolg maar dat het hier maar een halfuurtje heeft geregend. De rest van de middag wordt er wat gelezen en gepuzzeld en doen we nog een spelletje qwixx.  Na het eten lopen we weer naar het dorp. Gerrit  blijft bij de campers.  Het is een gezellig dorpje met heel veel schoenwinkeltjes waar ik het niet kan laten om een paar teenslippers te kopen. Monique heeft onderweg nog sjans maar ze vondt hem lelijk dus daar ging ze maar niet op in. Op de terugweg hebben we een lieve hond achter ons aan en die loopt mee naar de campers waar hij brokken en water krijgt. Hij blijft gelijk bij ons en bewaakt  de campers en blaft, en het is een een harde blaf, zodra hij iets hoort. Daar zijn we natuurlijk niet zo blij mee en hopen dan ook dat hij vannacht een andere plek zoekt om te slapen, wat hij dus niet doet en we hem nog verschillende keren horen blaffen
De zon komt op
Het is hier een erg mooie omgeving
Diepe droge waterputten 
Genieten van de schaduw van de boom
En  dan te bedenken dat het hier in de wintermaanden helemaal vol staat
Gezellige winkelstraatjes in Tafraoute 
Met nog een heerlijk ouderwetse kruidenier. 
Leuke kleine werkplaatsen waar ze vanalles met de hand maken

Tafraoute  N29.720839, W8.984286

Zaterdag 14 September  2024

Vandaag staat de jeepsafari op de planning. De chauffeur is stipt om 09.00 uur bij de campers. Hij maakt zijn hele achterklep leeg en leg alles bij de campers neer zodat de honden achterin kunnen zitten. We vetrekken eerst weer over de weg die we ook met de campers hebben gereden en horen van onze chauffeur dat deze weg er al 3 jaar zo bij ligt. Het eerste jaar werd er nog aan gewerkt maar dat is daarna gestopt. We rijden al snel een onverharde weg op en gaan naar de gekleurde rotsen. Denk nu niet dat dat iets geweldigs is want dat is het niet. Een of andere kunstenaar vondt het een goed idee om de rotsen te beschilderen met blauw, geel en roze verf. Wij vinden het echt helemaal niets en onze chauffeur kan er ook niet warm voor lopen. Natuurlijk maken we wel foto's anders hebben jullie geen idee waar we het over hebben. Overal zitten ook gaten in de grond en die blijken van grond eekhoorns te zijn, onderweg zien we ze over de rotsen lopen. Ik heb een foto van internet gehaald want ze blijven jammer genoeg niet poseren. Daarna gaan we naar 1700 meter hoogte over een smalle weg. Bovenop is het lekker koel. Ik vergeet trouwens te vertellen dat het een gewone 4wheel jeep is en we dus de ramen moeten openen om een beetje windje te krijgen.  Onze chauffeur wijst ons op allerlei mooie dingen om te fotograferen en stopt dan ook regelmatig voor ons zodat we foto's  kunnen maken. We zien hele verlaten dorpen die uit leem waren opgebouwd en nu terug naar de natuur aan het gaan zijn. We komen door het gebied wat te lijden heeft gehad met de zware regenval en hele stukken weg zijn alweer vrij gemaakt van stenen. We rijden dan een oase in en daar is het echt heel erg mooi. Hij laat ons uitstappen en 1.1/2km lopen zodat we het allemaal goed kunnen zien. We zeggen dat de honden dan wel weer nat in de auto komen maar dat vindt hij geen bezwaar. Wij genieten enorm en de honden nog meer. Onze chauffeur zit op ons te wachten op een klein terrasje met een koffie en wij gaan dat ook doen en bestellen voor hem ook nog een bakkie.  Monique heeft cakejes meegenomen en dat smaakt hem ook prima, het is echt een hele aardige en vriendelijke man die goed Engels spreekt. Voor de 5 koffie moeten we het enorme bedrag van 2,50 afrekenen. We rijden dan weer verder en komen door een prachtige kloof, de Grand Canyon van Marokko waar ook films worden opgenomen. Het is er echt prachtig.  We kijken onze ogen uit en genieten met volle teugen en vinden de rit nu al zijn geld waard. We stoppen bij een heel klein achteraf restaurantje en mogen in de tuin plaats nemen. We zitten heerlijk in de schaduw en de honden genieten van gras onder hun poten. We krijgen een tajine met kip en een salade en brood wat allemaal erg lekker smaakt ook Monique smaakt het dit keer. Als toetje een verse sinaasappel en daarna nog koffie. Er kwam hier zowaar nog een ander Nederlands stel maar die gingen al snel weer weg en bleven niet eten, een beetje vreemd maar ze zullen het wel iets te min hebben gevonden. Van onze chauffeur horen we dat de kok wel eten voor hun had klaargemaakt. Monique  en ik maken nog even gebruik van de toilet en deze is super netjes. We gaan dan weer verder en onze chauffeur gaat proberen om een andere weg terug te rijden maar omdat veel wegen weggespoeld zijn is het nog de vraag. Onderweg wordt er door de locals ook gezegd dat de weg afgesloten is maar dat gaan we toch met eigen ogen zien. Als we bij een punt komen dat het voor ons al niet te doen zou zijn gaat onze chauffeur toch nog even lopend kijken of het echt niet kan maar komt er dan toch ook achter dat dat hem niet gaat worden. We rijden dus weer terug over dezelfde weg maar voor ons lijkt het alsof we hier nog niet zijn geweest. Omdat het best een flinke zit is want we zijn al veel langer onderweg dan van tevoren was afgesproken stopt hij nog een keertje zodat wij en de honden de benen kunnen strekken. De honden nemen het gelijk waar om weer heerlijk te zwemmen. Nog 3 kwartier rijden en we zijn weer terug in Tafraoute.  We stoppen bij de winkel van de NKC man die kleden en zilver verkoopt maar daar zijn we niet in geïnteresseerd.  We betalen onze rit aan hem 200,= en onse chauffeur brengt ons terug naar de campers. Daar geven we hem nog een fooi en wat spulletjes voor zijn kinderen. Onze zwerfhond ligt nog steeds trouw bij de campers te waken en heeft alle brokken op en de waterbak is leeg. Alles wordt weer gevuld en alle drie de honden kunnen weer eten en drinken. Marco heeft hier al twee keer een schorpioen gezien maar hij staat nog steeds niet op de foto.

In de ochtend is onze  waakhond er nog steeds en mag dus mee ontbijten
vinden ee dit nou mooi?
Nou nee dus
hier is de chauffeur  gestopt zodat we stenen met mica kunnen rapen

De weg is niet altijd even goed,  sommige stukken zijn overspoeld door zware regenval
Er staan hier nog mooie panden

Wij mogen even een wandeling maken en de honden kunnen zwemmen
Het is echt heel indrukwekkend om hier te lopen


Heel veel cactussen
de rotsformaties zijn echt heel indrukwekkend 

Dorpjes die helemaal  aan het vergaan zijn
Je kan aan het groen zien waar de rivier loopt

De grond eekhoorn 
eten in de schaduw 
En het smaakt ons prima

Oude deur bij het restaurant 
De woonkamer van de kok
Het huis bestaan nog helemaal uit leem

De weg wordt steeds slechter maar onze chauffeur geeft niet op
Maar na verkenning moet ook hij toegeven dat we niet verder kunnen

in deze omgeving lopen alle vrouwen met zwarte doeken met een mooi geborduurde rand

Tafraoute N30.5228, W7.89373

Zondag  15 september  2024

Vandaag gaan we weer vertrekken en na zijn laatste ontbijt en wandeling laten we onze zwerfhond achter. Hij is het er niet mee eens en rent nog een stuk achter de campers aan, echt hartverscheurend. Er zou hier een zaakje moeten zitten dat de gasflessen zou kunnen vullen maar die kunnen we niet vinden. We wilde ook nog tanken maar stellen dat nog even uit. Het eerste stuk weg is een prima wegdek en we schieten dan ook flink op. Als we al 100 km hebben gereden met veel klimmen wordt het toch wel tijd dat we een tankstation vinden. We stoppen nog even voor koffie en dan zoek ik de dichtbijzijnde en dat is 14 km verderop. Het is even zoeken maar gelukkig vinden we hem en tanken we de dieseltanks weer helemaal vol. Als we het stadje uitrijden wordt de weg steeds slechter en zien we wat de zware regenval allemaal heeft aangericht. Hele stukken weg zijn weer vrij gemaakt van stenen die met de regen over de weg zijn gespoeld. Ook hele stukken van de zijkant van de weg zijn verdwenen en hebben ze er stenen neergelegd zodat je niet over de afgebrokkelde kanten zal rijden. We worden aangehouden door een man die we niet goed kunnen verstaan en die verteld ons dat of over 30 km de weg nog slechter wordt of dat de weg 30 km lang slecht is. Ik vraag wel of het te doen was en dat kon en dus gaan we door, we hadden natuurlijk geen zin om weer 100 km terug te rijden. Nou we hebben het geweten. We komen heel wat stukken tegen waar de hele weg verdwenen is en er een soort omleiding is gemaakt door de rivierbedding. We hotsen wat af en de campers hebben heel wat te verduren. Na een lange tijd wordt de weg dan toch eindelijk weer beter want we gaan weer klimmen en komen zo uit het dal waar de rivier loopt. Het is wel frappant dat er zoveel regen is gevallen en dat het toch alweer zo droog is. In een klein dorpje halen we nog even brood en onderweg worden er snoepjes en pennen aan de kinderen uitgedeeld.  We hadden een vrije plek uitgezocht aan een rivier want dat leek ons fijn voor de honden maar omdat er geen druppel water staat in de rivier en wij best moe zijn van een halve dag door elkaar geschud te zijn besluiten  we om toch maar voor een camping te kiezen. We hebben vandaag een prachtige route gereden door zeer droog landschap maar het was wel een mooie rit. We zetten de campers neer en gaan eerst wat drinken want het is erg warm vandaag. Als avondeten maken we het brood weer een beetje zacht in de pan met lekkere pindasoep. We gaan daarna lekker van de warme douche gebruik maken en gaan niet te laat naar bed. We hebben trouwens besloten om morgen naar Marrakesh te rijden over een meer doorgaande weg dan eigenlijk de planning was maar een dag kuilen ontwijken vinden we wel genoeg.
Geiten in de ochtend
Mog even een paar foto's tijdens de ochtendwandeling 
We rijden door een ruig landschap

Hier zijn maar weinig dorpjes
Veel stukken weg zijn overspoeld
Koffie stop
Lemen huizen met lemen daken die zien er heel apart uit
Heel veel van deze omleidingen 
Omdat simpel weg de hele weg is weggespoeld en wij door de rivierbedding moeten rijden
Aparte gebouwen en ruïnes onderweg

ons plekje op de camping

Taliouine N30.5228, W7.89373 

4 opmerkingen:

  1. Lia van Wingerden-Been16 september 2024 om 04:21

    Het is allemaal prachtig om te zien en avontuurlijk. Fijn dat jullie daar met elkaar zijn. Veel plezier verder en ik snap dat jullie nu voor de betere weg gaan kiezen 😀

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een avontuur met die slechte weg! De oase super mooi, nu op naar Marrakesh en daar genieten. Groetjes Hennie en Aad

    BeantwoordenVerwijderen
  3. mooie foto`s , met die zwerf honden ken wel een probleem zijn als je er erg gevoelig voor ben want dan kom je met een camper vol met honden naar huis hahaha.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Superleuk om de avonturen weer te lezen en supermooie foto's

    BeantwoordenVerwijderen