We verlaten het stuwmeer tot groot verdriet van de honden
Bij de ochtend koffie zien we een man iets uit de gond hakken. We vragen wat het is en begrijpen uit zijn gebaren dat het iets is om je tanden mee te poetsen. We krijgen ook een bosje maar dat gaan we toch niet uitproberen. Onze bestemming vandaag is een Cederbos waar ook apen zouden leven. Onderweg wordt deze keer Marco aangehouden met de mededeling dat hij 19 km te hard zou hebben gereden de bekeuringen zijn hier waarschijnlijk allemaal het zelfde want ook deze kost weer 150 dirham. We rijden vandaag maar 50 km en dus zijn we al voor de koffie op plaats van bestemming. We kunnen lekker in de schaduw staan en al snel zitten de apen om ons heen. Ik geef ze stukjes perzik en dat vinden ze wel wat. Later nog olienootjes en die vinden ze wel zo lekker dat er eentje aan mijn broekspijp trekt want hij lust nog wel wat. Het is hier een picknick plek en het is dan ook gezellig druk met Marokaanse gezinnen. Er komt al snel een verkoper op zijn brommertje om spullen van cederhout te verkopen . Monique en ik lopen nog even naar de kraampjes bij de ingang van het park en natuurlijk kopen we daar nog wat. Later wordt er nog een wandeling gemaakt en zijn we daar bijna van terug begint het te regenen en krijgen we ook onweer. Er komt nog een Nederlandse Marokaan een praatje met ons maken. We eten onder de luifel en gaan niet te laat naar bed. Nog even een vermelding, we staan hier op 1400 meter en gisteren stonden we op 2150meter hoogte wat de nachten lekker koel maakt.
Hiermee zou je dus je tanden kunnen poetsen
In deze leegte alleen maar schapen
En ook hier weer veel armoe
En dan rijden we ineens in een flink bos
Op naar een plekje waar we kunnan midden tussen de apen die hier leven
we vinden een plekje in de schaduw
Hiermee zou je dus je tanden kunnen poetsenIn deze leegte alleen maar schapenEn ook hier weer veel armoeEn dan rijden we ineens in een flink bosOp naar een plekje waar we kunnan midden tussen de apen die hier levenwe vinden een plekje in de schaduw