Nog even. Een paar foto's van Cassablanca
Donderdag 5 september 2024
Vandaag gaan we we rijden en we zoeken eerst een supermarkt op. Als we daar aankomen moeten we door een slagboom maar deze werkt niet, er staat wel iemand bij maar het duurde en het duurde en toen zijn we maar weer vertrokken en zoeken we een andere Marjane zoals de supermarkt hier heet op. Daar is het een stuk makkelijker parkeren en gaan we boodschappen doen die we in vergelijking met de markt erg duur vinden dus dat wordt voortaan weer de lokale winkeltjes. Als we later nog even stoppen voor koffie vlakbij een benzinestation krijgen we beide een luchverfrisser voor in de auto en Chico als cadeau van een andere hond een stel vlooien dus maar snel een pipet in zijn nek gespoten. We rijden vandaag 134 km naar een camping en als we er bijna zijn zien we een camper voor ons rijden en dat blijkt de Duitser te zijn die we in Alisah en gisteren op de parkeerplaats ook hebben gezien. We worden heel vriendelijk ontvangen door de Marokkaanse familie en krijgen ook stroom voor de 4 euro die we hier moeten betalen. Marco en ik lopen eerst naar het strand wat hier een hele uitdaging is want je moet eerst een flinke zandduin op en aan de andere kant een nog hogere duin naar beneden. Het strand is hier wel erg mooi en we kunnen hier lekker wandelen met de honden. Weer terug gaan we eerst eten en daarna wordt er een wasje op de hand gedaan. De rest van de middag doen we niet veel meer.
Vrijdag 6 september 2024
Het heeft in de vroege ochtend een paar spetters geregend en dus moesten we ons bed uit om de dakluiken dicht te doen. Maar als we opstaan is er van regen niets meer te bekennen. Marco en ik gaan weer met de honden naar het strand en lopen nu de andere kant uit en komen op een gedeelte waar heel veel vissersbootjes liggen we hebben beide geen fototoestel bij ons dus dat wordt dadelijk nog een keertje de hoge duinen op en af. Monique gaat deze keer ook mee en Marco vraagt of de hond die hier aan een korte lijn staat met ons mee mag naar het strand en dat mag als we haar maar niet loslaten. En dus gaan we met drie honden weer klimmen en dalen. Het is erg laag water en we zien de locals met hun ezels bij de droog gekomen rotsen oesters steken. De ezels worden volgeladen en die kunnen dan net hun lading de hoge duinen op. Het is leuk om de bootjes te bekijken en onze adoptie hond Alba heeft het prima naar haar zin en we denken dat ze best los zou kunnen lopen maar dat durven we toch maar niet aan. We laten Alba maar gelijk bij de camper liggen en dat vindt ze helemaal niet erg. We hebben ook al twee katten die zich ook al helemaal thuis voelen bij ons. Na een late koffie, want het is alweer 11.30 uur gaan we nog maar een keertje met de honden wandelen en Alba is helemaal blij want nu mag ze wel loslopen al heeft ze nog wel een lange lijn aan haar riem. Ze vindt het geweldig om met Chico te spelen maar deze heeft een stok en dan is hij nooit zo vriendelijk tegen andere honden. Als we tegen de avond weer met de honden gaan lopen en Alba ligt alweer op haar eigen plek horen we haar hard piepen en dus gaat Marco haar weer ophalen zodat ze toch weer mee mag en daar is ze maar wat blij mee.
Laaouamra
N32.949862, W8.783336
Zaterdag 7 september 2024
Vandaag gaan we weer verder. We laten nog een keertje de honden uit en als Alba denkt dat we zonder haar gaan begint ze hard te piepen. Natuurlijk mag ze nog een keertje met ons mee en als we terug zijn zeggen we tegen de eigenaar dat hij nu elke dag naar het strand moet met haar. We rekenen af en krijgen nog tips op de kaart van een Engelse leraar en gaan dan naar de plaats Safi waar veel aardewerk wordt gemaakt. De weg er naar toe is weer aardig rammelen voor de campers. Als we in Safi zijn kunnen we op een parkeerplaats staan voor 2 euro en gaan we de pottenbakerswinkels bezoeken en kijken we in de ateliers waar ze gemaakt worden. Er staan nog oude lemen ovens maar het meeste gaat tegenwoordig in een gasoven. Het is allemaal prachtig wat ze maken maar het enige wat we kopen is een waxinelichtje in de vorm van een tajine. We lopen nog door de Medina maar ook hier vinden we niets van onze gading. Moniqie en ik kijken nog even verder terwijl de mannen bij de honden blijven maar al snel zijn wij ook weer bij de campers. We rijden dan door naar Souira Guedima N32.040418, W9.341609 waar we willen gaan staan maar deze plek wordt afgekeurd en zeker omdat ze ook slecht weer opgeven besluiten we om toch nog maar door te rijden naar Essaouira waar we bij de haven zouden kunnen staan maar het is vandaag onze dag niet want daar mogen we niet staan en we worden gewezen naar een plek in de stad waar we wel zouden mogen staan. We vinden het inderdaad en zetten de campers langs de stoep. Er liggen flink wat plassen want het heeft aardig geregend op de weg hier naar toe. Ook dit is natuurlijk geen fijne plek maar er is niets anders te vinden hier in de buurt, er zijn totaal geen campings. Omdat het toch geen lekker weer is zitten we toch binnen. Marco en ik lopen even met de honden naar het strand waar ze even kunnen rennen. De is erg druk met verkeer dus zijn we benieuwd of het een rustige nacht gaat worden.
Essaouira
Zondag 8 september 2024
Als we opstaan na best een prima nacht is het flink bewolkt. Eerst een bakkie en dan de honden weer uitlaten op het strand waar nu heel veel zwerfhonden zijn. We zien dat er een paar een oormerk hebben en als we dat opzoeken blijkt dat deze honden gesteriliseerd, gevaccineerd en nagekeken zijn en daarna weer terug gezet zijn in hun eigen omgeving. Dit is een prima initiatief maar dan moeten ze er toch nog wel een paar duizend onderhanden nemen. Chico vindt ze allemaal leuk en vermaakt zich prima. Weer terug bij de campers besluiten we om ze om de hoek neer te zetten want daar zit ook politie in een hok zodat er meer toezicht op is. Staan we daar net en op het punt om naar de Medina te gaan komt de politie vertellen dat we er niet mogen staan. We vragen waar dan wel en dat is 1,5 km buiten de stad. We rijden dan maar weer weg en gaan opzoek naar een andere plek. We komen op een braakliggend terrein maar dat blijkt militairterrein te zijn dus ook daar mogen we niet staan. Even zoeken bij park4night en dan vinden we een plek bij een benzinestation. Je moet hier betalen maar dat is niet erg. Daar aangekomen is er niet veel plek maar er wordt plaats voor ons vrijgemaakt zodat we nog een beetje bewegingsruimte hebben. Ger helpt nog een paar mensen met startkabels en die zijn ook weer blij. Als we opzoek gaan waar we kunnen betalen is er niemand die iets weet dus laten we het maar zo. Er is hier ook een café bij en daar gaan we eerst even koffie drinken. Daarna maken we ons op om naar de Medina te lopen en dis at hier vandaan toch een halfuurtje. We lopen de poort door van de Medina en het is er gelijk bere gezellig. Deze stad staat bekend om zijn thujahout en dat willen we natuurlijk wel bekijken. Bij het eerste zaakje zien we gelijk leuke dromedarissen maar we besluiten om nog maar even te wachten met kopen totdat we meer hebben gezien. Het is tot nu toe de gezelligste Medina die we tot nu toe hebben gezien want het is er ruim, geen opdringerige mensen en ipv alleen maar schoenen of alleen maar groenten en fruit zie je hier echt vanalles wat het heel gezellig maakt. We besluiten om een Marokaanse pannenkoek te eten en die smaakt erg lekker. We lopen flink wat door alle straten en ondertussen is de zon ook weer in zijn volle glorie gaan schijnen. Later eten we nog een broodje Shawarma zoals ze dat hier noemen en die smaakt goed maar wel een beetje flauw. Monique en ik kopen nog een mooi doosje met inlegwerk en gaan nog terug voor de dromedarissen. Als we weer terug naar de campers lopen proeven we buiten de poort nog een cactusbol en die smaakt best aardig maar niet werelds. Omdat we al best flink wat hebben gelopen houden we op de terugweg een paard en wagen aan, die worden hier ook gebruikt als taxi's en persen we ons bij de mensen die er al inzitten. Marco en gerrit mogen bij de koetsier op de bok. Gelukkig stappen de andere mensen al snel uit en kunnen Monique en ik wat ruimer zitten. Maar de pret is niet van lange duur want ook wij moeten uitstappen want we hebben het eindpunt bereikt. We betalen 2 euro en lopen dan toch nog een klein stukje naar de camper. Eerst even de honden laten plassen en wat drinken en daarna gaan Marco en ik nog even met de honden naar het strand wat weer 3 km lopen is. We kunnen nog lekker buiten zitten en in de tijd dat we naar het strand waren heeft Monique een appeltaart gemaakt en die staat nu in de oven. Tegen de avond koelt het weer flink af en worden de vesten aangetrokken. Later komt er toch nog iemand geld ophalen en staan we hier voor 4 euro met z'n tweeën.
Overstekende dromedarissen
Essaouira