Marokko 18 september t/m 19 september 2024

Woensdag  18 september  2024

jullie zullen wel denken blijft die om de twee dagen die blog sturen. Maar met het netwerk  van hier is het lastig om er veel in één  keer erin te zetten. Dus vandaar dat hij iets vaker komt dan één  keer per week 

Vandaag gaan we pas tegen de avond naar Marrakesh.  In de ochtend wordt eerst een was gedaan en daarna maakt ik een yoghurttaart. Dan wordt er natuurlijk gezwommen en de zwerfhonden worden ook niet vergeten. Omdat we hier geen brood kunnen kopen eten we een tosti.  Er loopt hier ook zo'n grote lelijke eend en ook die blijkt dorst te hebben en is dan bij ons ook aan het goede adres. De was is al lekker snel droog en kan dan weer de kast in.  Vandaag is het gelukkig niet zo warm en is er ook wat bewolking. Even na vijven lopen we weer naar de bushalte en moeten we weer wachten want het is natuurlijk geen Nederland waar de bussen redelijk optijd komen. Hebben dit keer een buschauffeur die van flink doorrijden houdt en dus zijn we met een 20 minuten in de stad. We willen door de Souk naar het plein lopen maar gaan eerst in de Souk opzoek naar een restaurant met dakterras zodat we over de straatjes kunnen uitkijken. We vinden er eentje waarvan het menu ons wel aanstaat en klimmen de trappen op naar boven. Het ziet er netjes uit maar weinig uitzicht, jammer dan. Het eten is echt heerlijk en dat is het mindere uitzicht dubbel en dwars waard. We willen nog een toetje maar de ober is niet erg vlot dus dat duurt even. Marco en ik willen weer iets wat er niet meer is en dus wordt het voor Monique en mij een tiramissu. Later komt de ober vertellen dat er toch nog een ander toetje is en dus neemt Marco ook wat. Als we hebben afgerekend (duur voor Marokkaanse begrippen) gaan we naar het beruchte Jemaa El Fna  plein. We komen in straatjes die we nog niet hadden gezien en het wordt steeds drukker, zeker met toeristen. Ook de herrie wordt steeds harder. Als je dan op op het plein komt weet je echt niet wat ziet. Overal kramen vol met mooi opgestapeld fruit waar je een keuze uit kunt maken en deze worden dan vers voor je uitgeperst en allerlei  combinaties  zijn mogelijk. Bij de kramen waar ze eten verkopen wordt je door iedereen aangesproken om bij hun te komen eten. Er liggen schapenkoppen en nog veel meer wat er wel lekker uitziet.  We hebben natuurlijk al gegeten en zo kunnen we ze makelijk afwimpelen al zijn ze totaal niet vervelend. Overal hoor je muziek van verschillende artiesten en zijn er ook dansgroepen. Je komt echt ogen te kort. Mensen die henna tatoeages zetten, verkopers met vanalles en nog wat, heel veel spelletjes waarbij het haast onmogelijk is dat je ooit wint maar waar het giga druk is. Echt het is overweldigend.  We lopen een poos rond en bij de moskee staan denk ik wel 100 rijtuigen waarmee een rondrit gemaakt kan worden. De paarden zien er hier gelukkig niet slecht uit. Als we de enorme drukte en herrie hebben gehad lopen we weer terug maar nemen eerst nog wel een vruchtensap met vanalles en nog wat erin en die smaakt heerlijk. We komen op een nieuw pleintje en daar worden allerlei beesten verkocht, schildpadden, leguanen, vogeltjes en nog veel meer maar ik heb maar niet te veel gekeken. Hier staan ook de kruiden in prachtige bergen uitgestald.  Even verderop zien we bakken met prachtige kleuren en dat blijken natuurlijke pigmenten te zijn om wol en kleding te verven.  Ik had de foto van de strengen wol naar Olga gestuurd en die wilde wel graag een paar kleuren. Wij dus vragen of hij deze kleuren heeft maar oranje was een probleem. Alle zakken worden leeggehaald en jahoor er komt oranje tevoorschijn.  Dan wordt het natuurlijk nog onderhandelen over de prijs maar uiteindelijk komen we op iets uit waar we het samen over eens zijn. Nou daar gaan we dan met meer dan een kilo wol. We krijgen nog wat dingen cadeau en Monique en ik kopen ook nog een stukje amber want dat ruikt echt heerlijk. We proberen de weg weer terug te vinden maar om dat heel veel winkeltjes hun deuren al hebben gesloten en er in de Souk ook tussen deuren worden gesloten raken we steeds meer de weg kwijt. We vragen het nog wel maar deze knul wil ons ergens heenleiden waar we geen vertrouwen in hebben en dus gaan we hem niet volgen, hij zeg dan ook gelijk "ja zo kan je ook lopen hoor" jaja! Uiteindelijk komen we toch weer bij onze wolverkoper uit en die zegt dat we bij de moskee moeten zijn en dat daar veel taxi's staan. We vinden een taxi voor vandaag helemaal goed.  Ook dit gaat weer op zijn Marokkaans. Een iemand spreekt ons aan en maakt de prijs af en een andere man regeld een taxi die dan weer met ons gaat rijden. Als we even rijden wil hij de prijs nog verhogen maar daar trappen we natuurlijk niet in. We worden netjes voor de deur afgezet en blij verwelkomt door de honden. Het is ondertussen alweer 23.30 uur. We drinken nog wat en gaan dan met een voldaan gevoel en een glimkach op onze lippen slapen.

Toiletgebouw in Marokkaanse steil

Ook deze is bij ons aan het goede adres voor verzorging 

We eten wat op een roof terras omdat we dan uitzicht op de stad zouden hebben maar er was weinig te zien maar het eten was lekker

Tientallen van deze kramen met heerlijk vers uitgeperst sap

Ook veel gedroogd fruit

En natuurlijk de bekende eetzaakjes met (heerlijke) schapenkoppen

Het is echt een enorme beleving 

Er zijn veel spelletjes waarbij je bijna altijd je geld kwijt bent

Specerijen die prachtig zijn uitgestald 

Met deze natuurlijke pigmenten verven ze de wol

Er worden wat strengen gekocht

Als alles dicht is is het een hele andere sfeer

Stil en verlaten

Gelukkig scoren we een taxi voor de terugweg

Marrakesh 

Donderdag 19 september  2024

Vandaag gaan we het Bahia paleis bekijken.  Ger blijft vandaag bij de honden want die heeft de afgelopen dagen genoeg gelopen vindt hij. We vertrekken om 09.30 uur en moeten weer een poos op een bus wachten. Er komt een man naar ons toe en vetrelt dat de bus nog wel een poos kan duren en dat hij wel een taxi kan regelen, laat de bus er nu net aankomen en de man druipt dus af. De bus zit vandaag stampend vol en moeten we achterin instappen wat ook maar met moeite gaat. Als er bij de volgende halte iemand uit wil en de deuren open gaan zit Marco met zijn voet klem tussen de deur en geeft hij een brul zodat ze weer dicht gaan. Bij de volgende halte wordt hij de de locale vrouwen op voorhand gewaarschuwd dat de deuren weer open gaan en wordt er daarop veel gelachen. Ook is er vandaag kaartcontrole in de bus, nooit verwacht hier. Bij het eindpunt gaan we weer de door de Souk en het blijft toch steeds weer een ervaring apart met al die brommers en fietsers die door veel te nauwe straatjes veel te hard rijden en je waarschuwen met een gil of getoeter. We drinken vlakbij het grote plein nog een koffie en gaan dan weer  verder naar het paleis Bahia. Als we daar aankomen us het al flink druk met allerlei groepen. We kopen kaartjes voor 10,= en kunnen naar binnen. Het is echt een prachtig paleis met nog veel moorse invloeden. Als we weer teruglopen worden er nog oorbellen gekocht  door Monique en ik koop een koperen lamp. We nemen nog een heerlijk sapje en en halen nog wat eieren en groenten. Als we weer bij de bushalte zijn staat bus 36 er al maar hij zou pas met een half uur vetrekken en Marco haalt nog even 2 glazen jus d'orange. Dit had heel lekker kunnen zijn als we het niet achterover hadden moeten gooien want de bus komt ineens in actie. Deze keer hebben we alle ruimte in de bus. Vanmorgen heeft Marco op de camping geregeld dat onze eigen gasflessen gevuld worden met propaan, ze kennen hier geen LPG. Eigenlijk was het eerst de bedoeling om een Marokaanse gasfles te kopen maar dan zit je steeds met een extra gasfles die je ergens kwijt moet raken in de camper. Dit is wel wat duurder maar wel veel nakkelijker. We zijn trouwens om 15.15 uur weer terug bij de campers en na even gezwommen te hebben worden de gevulde gasflessen weer in de camper aangesloten. 

Er komt hier echt van alles door de nauwe straatjes rijden

Ook hier weer prachtig opgestelde kruiden 

Even  koffie drinken met uitzicht op de  drukte

En dan de paleis Bahia bezoeken 

Waar alles even mooi bewerkt is

De plafonds zijn echte kunstwerken

Ook het mozaïekwerk is in ieder vertrek weer anders

Nog even een lekker sapje halen 

Marrakesh